Hocası Için Ölen Talebe Nûreddîn Taşkendî
Mevlânâ Nûreddin, hocası Hâce Ubeydullah-ı Ahrâr için kendini fedâ edenlerdendir. Bir salgında Hâce Ubeydullah tâûn hastalığına yakalandı. Mevlânâ Nûreddin, hocasının huzûruna varıp, tam bir yalvarma ve yakarışla;
"Efendim ne olur bana izin verin. Sizin hastalığınız bana geçsin. Sizin hastalığınızı ben taşıyayım. Çünkü benim varlığım olsa da olur, olmasa da olur. Sizin vücûdunuz lâzım. Hak teâlânın sizin yüzünüzden nice nice faydalar yaratması umulur" deyince, Hâce Ubeydullah;
"Sen çok gençsin. Henüz âlemi görmemişsin ve kendin için nice ümitlerin ve gönlünde nice arzuların vardır" buyurdu. Mevlânâ Nûreddin ağlayarak;
"Efendim! Benim bundan başka bir arzum yoktur. Kendimi size fedâ ettim" dedi.
"SAĞINA YAT VE RAHAT OL!"
Hâce Ubeydullah onun bu isteğini kabûl edip, izin verdi. Mevlânâ Nûreddin hocasının hastalık yükünü üzerine aldı. Hâce Ubeydullah iyi olup ayağa kalktı ve talebeleri ile meşgûl olmaya devâm etti. Mevlânâ Nûreddin hastalıktan yatağa düştü ve birkaç gün sonra da vefât etti.
Bir gün Hâce Ubeydullah kabristandan geçerken, Mevlânâ Nûreddin, mezar içerisinde hocasından tarafa döndü. Hâce Ubeydullah; "Hey Nûreddin! Dönme, sağına yat ve rahat ol" buyurdu. Bunun üzerine Mevlânâ Nûreddin kıbleye dönüp yattı. Bu hâdiseyi orada bulunan ve kalp gözü açık talebelerin hepsi de gördü...