"Bir kimse helaya girmeden, (Allahümme inni eûzü bike mine'l-hubsi vel-habâis) desin!"

İmâm-ı Mesrûk, Hazreti Âişe'ye (radıyallahü anha), Resûlullah efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) amelini sorduğunda, O da; "Resûlullah efendimiz devamlı olan ameli severdi" cevâbını verdi. "Ne zaman namaz kılardı?" deyince, "Horozun sesini işittiği zaman kalkar, namaz kılardı" dedi.

Yine Hazreti Âişe şöyle anlatır: "Yanıma Medine Yahudilerinden iki ihtiyâr kadın girdi ve 'Ölüler, gerçekten kabirlerinde azap olunurlar' dediler. Ben, kendilerini yalanladım. Onları tasdik etmeye gönlüm râzı olmadı. Sonra çıkıp gittiler. Yanıma Resûlullah efendimiz girdi. Kendisine; 'Yâ Resûlallah! Medine Yahudilerinden iki kocakarı yanıma geldiler ve ölülerin kabirlerinde azap gördüklerini söylediler' dedim. Resûlullah efendimiz "Doğru söylemişler! Hakikaten onlar, öyle azap görürler ki, o azâbı hayvanlar bile işitir" buyurdular. Artık bundan sonra, Resûlullah efendimizin hiçbir namazda, kabir azâbından Allahü teâlâya sığınmadığını görmedim!"

Resûlullah efendimiz, Ebû Hureyre'ye (radıyallahü anh) hitaben "O kimseye bakma ki, dinde senden aşağıdır, zira kendini beğenip, helak olursun. Dinde senden yukarısına bak ki, senden hayırlıdır. Malı çok olana bakma ki, Allah'ın kısmetine gazâb edersin. Şu kimseye bak ki, yiyeceğini zahmet çekerek alın teri ile hazırlar, o zaman da Hak teâlânın sana verdiği nimete şükredersin" buyurdu.

"İmam, kendisine uyulmak içindir. Namaz için imama uyduğunuz zaman ona muhalefet etmeyin. İmam tekbir aldığında siz de hemen tekbir alın, O rükûya gittiğinde siz de rükuya gidin" imam "Semi'allahü limen hamideh" dediği vakitte siz de "rabbenâ lekelhamd" deyin. O secdeye gittiğinde siz de hemen secdeye gidin, imam oturarak namaz kıldığı zaman siz de hep oturarak kılın."

"Büyük küçüğe, yürüyen oturana ve az çoğa selâm verir."

"Zenginlik, para ve mal çokluğu ile değildir. Zenginlik, ancak, kalbin zenginliğidir."

Bir hadis-i kudside buyuruldu ki: "Sen başkalarına ver ki, ben de sana yardım edeyim."