İnsanlarla Uğraşmakta Hayır Ve Fayda Yoktur

"Himmet etmek; Allahü teâlânın isimleri ile münasebeti olan bir zatın, kalbinde yalnız bir işin yapılmasını bulundurması demektir. Bu şeye teveccüh eder. Kalbine bundan başka hiçbir şey getirmez. Yalnız, o işin yapılmasını ister. Allahü teâlâ da o işi yaratır. Allahü teâlânın âdeti böyledir. Kâfirlerin himmet ettikleri şeylerin de hasıl oldukları görülmüştür. Allahü teâlâ, bana bu kuvveti ihsan etmiştir. Fakat, bu makamda edep lazımdır. Edep de, kulun kendisini Hak teâlânın iradesine tabi etmesidir. Kendi iradesine tabi olmamak, Hak teâlânın fermanını beklemek lazımdır."

“Bütün salâhı, iyiliği, Resûl-i ekremin şu iki mübarek sözünde buldum: “Nefsine yapış ve evin geniş olsun.” Nefse yapışmaya gelince; insan kendisi ile meşgul olursa, nefsini manevi kirlerden ve kötülüklerden alıkoyar. Nefsine iyi ve övülen güzel hasletleri ve sıfatları kazandırır. Bu vesile ile Allahü teâlâya yakın kimselerden olur. Hem, insanlarla uğraşmakta hayır ve fayda yoktur. “Evin geniş olsun” sözüne gelince; burada, selametin insanlardan uzak olmakta olduğu beyan buyurulmaktadır. İnsan evinden çıktığı zaman, her türlü rezalete bulaşır ve kötü işler yapar. Bu mevzuda şöyle bir şiir yazdım: Kalbin kibri, doğru yolu kabul etmeye mânidir. Onun için kendini büyük görme, mütevazı ol. Evinde kal, ondan bir karış bile ayrılma. Eğer evden ayrılırsan, pek çok kötülüklerle karşılaşırsın.”