Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: "Beş şey gelmeden önce beş şeyi ganimet bil. İhtiyarlık gelmeden gençliği, hastalık gelmeden sıhhati, fakirlik gelmeden zenginliği, meşgûliyet gelmeden boş vakti, ölüm gelmeden hayâtı ganimet bil."

İbn-i Ömer'in rivâyet ettiği hadis-i şerifte; "Dünyâda garip bir kimse veya bir yolcu gibi ol" buyuruldu.

Ebû Ümâme'nin rivâyet ettiği hadis-i şerifte, Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Sağda bulunan melek, sol tarafta bulunan meleğin amiridir. Kul bir iyilik yaptığı zaman, sağ taraftaki melek sol taraftakine: O iyiliği bu kul için yaz, diye emir verir. O kul kötülük yaptığı zaman, sağ taraftaki melek sol taraftakine: O kötülüğü onun için hemen yazma, yedi saat bekle. Belki yaptığı kötülük için istiğfar eder (Allahü teâlâdan affını ister) der."

Ebû Hüreyre'nin (radıyallahü anh) bildirdiği başka bir hadis-i şerifte ise: "İbrâhim (aleyhisselam) ateşe atıldığı zaman, (Allahım! Sen varsın ve birsin. Ben sana ibâdet ederim) dedi" buyuruldu.

İbn-i Abbâs'ın (radıyallahü anhüma) rivâyet ettiği hadis-i şerifte, Resûlullah efendimiz şöyle buyurdular. "Kim istiğfarı çoğaltırsa, Allahü teâlâ ona her keder ve gamdan bir rahatlık, her darlıktan bir çıkış yolu ve ummadığı yerden rızık nasip eder."

Hazreti Âişe'nin (radıyallahü anha) rivâyet ettiği hadis-i şerifte, Resûlullah efendimiz buyurdu ki: "Mekârim-ül-ahlâk (güzel ahlâk) ondur. Bu güzel ahlâk babada bulunur, oğlunda bulunmayabilir. Oğlunda bulunur, babasında bulunmayabilir. Kölede olur, efendisinde olmayabilir. Allahü teâlâ bu güzel ahlâkı, saadetini dilediği kimselere vermiştir. Doğru sözlü insan, komşusu ve arkadaşı aç iken kendisi doymayan, ihtiyâcı olanın ihtiyâcını gören, emâneti muhafaza eden, kaybedenlerin kayıplarını telâfi eden, akrabayı ziyâret eden, dostunu himâye eden, misâfirine ikram eden kimsedir. Bunların hepsinin başı da cömertliktir.."

Câbir bin Abdullah'ın (radıyallahü anh) bildirdiği hadis-i şerifte; "Beni gören ve beni görenleri gören Müslümanların hiçbiri Cehenneme girmez" buyuruldu.