Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) kabrinde, bizim bilmediğimiz bir hayat ile diridir, kendisine verilen selamları duyar ve bazı büyük zatların selamına cevap vermiştir. Bunu ispat eden bazı hadiseleri nakledelim: Süleyman bin Süheym şöyle anlattı: Rüyamda Resûlullah Efendimizi gördüm ve; "Size gelip selam veriyorlar. Acaba onların selamlarını biliyor musun?" diye sordum. O zaman Resûlullah Efendimiz: "Evet, onların selâmına cevap veriyorum" buyurdu. İbrahim bin Beşşar şöyle anlatır: "Bir sene hacca gitmiştim. Medine-i münevvereye vardığımda, önce Resûlullahın Efendimizin kabr-i şeriflerine uğradım ve Resûl-i ekreme selam verdiğimde, Hücre-i saadetin içinden; "Ve aleyküm selâm" sesini işittim." "Muhammed bin Harb el-Hilâli şöyle anlatır: Medine-i münevvereye gidip, Resûlullahın kabr-i şeriflerine girmiştim. Kabr-i şerifi ziyaret edip, hizasında bir yere oturdum. Bu sırada bir Arabi gelip, kabr-i şerifi ziyaret etti ve; "Ey Peygamberlerin en hayırlısı! Şüphesiz Allahü teâlâ sana doğru bir Kitap (Kur'ân-ı kerim) indirdi. Onda meâlen; "Onlar nefislerine zulmettikten sonra gelirler. Allahü teâlâdan af dilerler. Resulüm de, onlar için istiğfar ederse, Allahü teâlâyı elbette tövbeleri kabul edici ve merhamet edici olarak bulurlar" buyuruyor (Nisâ-64). İşte ben, sana geldim. Allahü teâlâdan günahlarımı af ve mağfiret etmesini diliyorum. Günahlarımın bağışlanması için senin şefaatini ve yardımını istiyorum" dedi ve ağladı. Sonra şu şiiri okudu:

"Ey burada olanların en hayırlısı. Canım, senin bulunduğun ve her türlü kerem ve yükseklik bulunan senin bu kabrine feda olsun..." Sonra tövbe ve istiğfarda bulunup, oradan ayrıldı. Ben bu arada uyudum. Rüyamda Resûl-i ekremi gördüm. Bana; "O Arabi'ye yetiş, Allahü teâlâ, benim şefaatim ile onu af ve mağfiret eylediğini müjdele" buyurdu. Bunun üzerine ben uyandım. Derhal onu aramak için dışarı çıktım. Fakat aradım bulamadım."