Kûfe Müftîsi Habîb Bin Ebî Sabit
"İnsanlar arasına katılıp onların ezalarına uğrayan ve bu ezalara sabreden bir mü'min, insanlar arasına girmeyen, onların eziyetleriyle karşılaşmayan ve bu konuda sabredecek bir mes'elesi bulunmayan kimseden efdaldir, üstündür."
Peygamber Efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında biri öldürülmüştü ve kim tarafından öldürüldüğü bilinmiyordu. Bu durum Peygamberimize arz edildi. Resûlullah Efendimiz Allahü teâlâya hamd ve sena ettikten sonra buyurdu ki: "Ey insanlar! Aranızda biri öldürülüyor, fakat katili bilinmiyor. Şayet göktekiler ve yerdekiler, Müslüman birinin öldürülmesi üzerinde toplansalar, şüphesiz hepsi azâb olunur."
Ali (radıyallahü anh) şöyle bildiriyor: "Resûlullah Efendimiz Bedir harbinde bana ve Hazreti Ebû Bekir'e buyurdu ki: "Sizin ikinizden birinizin sağında Cebrâil aleyhisselâm, diğerinin solunda da Mikâil ve İsrafil aleyhisselâm olmak üzere büyük melekler hazır olup ordunun önünde bulunurlar."
"Bir Müslüman, Allahü teâlânın emrettiği şekilde abdestini tamamlar ve sonra beş vakit namazını kılarsa, onlar arasındaki günahlarına keffâret olur."
TÖVBEDEN GELEN KOKU!..
"Kıyâmet gününde tövbe, en güzel bir sûrette ve en güzel bir koku ile getirilir. Kokusunu ancak mü'min olanlar duyar. Kâfirler, (Yazıklar olsun bizlere! Müslümanlar bu güzel kokuyu duyuyorlar da, biz onu duyamıyoruz) derler. Tövbe, kâfirlerle konuşur ve onlara: "Siz beni dünyâda kabûl etseydiniz, şimdi güzel kokuyu duyardınız" der. Kâfir de; "Biz şimdi kabûl ediyoruz?" der. O anda gökten bir melek şöyle nidâ eder: (Dünyâyı ve içinde bulunan altını, gümüşü ve diğer şeyleri getirseniz, sizden tövbe kabûl olunmaz) Tövbe ve melekler, onlardan uzaklaşır. Sonra Cehennemde vazifeli melekler gelir. Kendisinde güzel koku olan kimseye dokunmazlar. Şayet kötü koku gelirse, onu Cehenneme atarlar."
Resûlullah Efendimiz Hazreti Ebû Zer'e (radıyallahü anh) buyurdu ki: "Ey Ebû Zer! İnsanlara müjdele ki, kim (Lâ ilâhe illallah) derse, Cennete girer."
Habib bin Ebi Sabit, vefatına yakın buyurdu ki:
"Başını Allah için secdeye koyan kimse, kibirlenmekten (büyüklenmekten) uzak olur."