Berâ bin Âzib (radıyallahü anh) anlatıyor: Sahabilerden biri atı yanında iple bağlı olduğu hâlde Kehf Sûresi'ni okumaya başladı. Bir bulut çıktı ve sahabinin üzerine çöktü. Hatta atı bu buluttan ürktü. Sahabi sabah olunca Peygamber Efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) gelip durumu anlattı. Efendimiz: "O Kur'an için inmiş huzur bulutudur" buyurdu.

İbni Abbas (radıyallahü anh) anlatıyor: Peygamber Efendimiz: "İçinde Kur'andan bir şey bulunmayan kişi harabe ev gibidir" buyurdu.

Abdullah bin Amr bin Âs (radıyallahü anh) nakleder: Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Kur'an ehline; Kur'anı oku ve yüksel, Kur'anı tıpkı dünyada okuduğun gibi tane tane tertil üzere oku, zira senin rütben, okuyacağın son âyetin yakınındadır, denilecektir."

Ukbe bin Âmir (radıyallahü anh) şöyle nakleder: Biz, Suffa'da iken Peygamber Efendimiz dışarı çıkıp: "Günah işlemeksizin ve akrabalık bağını koparmaksızın Buthan'a yahut Akik'a kadar gidip oradan iri hörgüçlü iki deve getirmeyi hanginiz ister?" diye sordu. "Ya Resûlallah! Biz bunu isteriz" dedik. "Öyle ise sizden herhangi biri mescide gider de celil ve aziz olan Allah'ın kitabından iki âyet öğrenir yahut okursa bunlar onun için iki deveden daha hayırlıdır. Üç âyet onun için dört deveden daha hayırlıdır. Bu âyetlerin sayıları arttıkça, o kadar deveden daha hayırlıdır."

İbn-i Mes'ud (radıyallahü anh) Peygamber Efendimizden şöyle rivayet etmiştir: "Bir kavme, Allah'ın kitabını en iyi okuyanları imamlık eder."

Câbir bin Abdullah (radıyallahü anh) anlatıyor: Peygamber Efendimiz, Uhud'da öldürülenlerden iki kişiyi bir araya getirdikten sonra: "Bunlardan hangisi Kur'anla daha fazla meşgul olurdu?" diye sorar; birine işaret edildiği takdirde, önce onun defin işlemini yapardı.

Ebû Nuâym'ın İbn-i Abbâs'tan rivâyet ettiği hadis-i şerifte, Peygamber Efendimiz buyurdu ki: "Allahü teâlâ beni temiz sulblerden, temiz rahimlere nakletti. Ben iki kabilenin en hayırlısında bulundum."