Mevlânâ Kâsım Ali
İmâm-ı Rabbâni hazretlerinin Mektûbât'ının birinci cild, 118. mektubu Mevlânâ Kâsım Ali'ye yazılmış olup şöyledir:
"Bizi sevenlerden Mevlânâ Kâsım Ali'nin yolladığı mektup geldi. İçindekiler anlaşıldı. Fussilet sûresinin 46. âyet-i kerimesinde meâlen: (İyi iş yapan kendine iyilik etmiş olur. Kötülük yapan da, kendine etmiş olur) buyuruldu. Hâce Abdullah-ı Ensâri buyurdu ki: 'Yâ Rabbi! Her kimi helâk etmek istersen, bizim üzerimize saldırtırsın!'
Hak teâlâ, bütün Müslümanları, bu fakirlere (tasavvuf büyüklerine) inanmamaktan ve onlara laf atmaktan korusun. İnsanların efendisi sevgili Peygamber efendimiz hürmetine bu duâmızı kabûl buyursun Âmin..."
"YARDIMINLA KURTULAYIM!.."
Mevlânâ Kâsım Ali hazretleri vefatından kısa bir zaman önce şöyle dua etti:
"Yâ Rabbi! Muhakkak ki, kazâ ve kaderin bana gâliptir. Beni, şehvet zinciri ile kuvvetlenmiş nefsin arzuları esir ettiler. Sen bana yardım et de kurtulayım. Beni kimseye muhtâc etme! İhsânınla, kendi isteklerimi bile arzu etmeyeyim. Evliyânın kalblerini nûr güneşleri ile aydınlatan sensin. Seni bununla bilirler, tanırlar. Birliğini bununla söylerler. Senden başkasını sevmesinler, başkasına sığınmasınlar diye, sevdiklerinin kalblerinden düşmanların sevgisini çıkaran sensin! Herkes onlara yabancı, fakat sevdikleri sensin. Cihan karşılarına dikilse de, onlara hidâyet veren, yol gösteren sensin. Seni kaybeden ne bulur? Seni bulan ne kaybeder? Senden başkasına râzı olan zarardadır. Sana baş kaldıran hüsrândadır."