Mevlânâ Seyyid Hasan
"Kardeşim! İnsanları dünyaya, yalnız yiyip içmek için ve giyinip süslenmek için göndermediler. İstediklerimizi toplamak, sevdiğimiz şeylerle keyiflenmek ve oynayıp zevklenmek için yaratılmadık. İnsanların yaratılması, Allahü teâlâya karşı aşağılığını, gücü yetmezliğini, muhtaç, zavallı olduğunu göstermeleri içindir. Kulluk da, bu demektir. Fakat, bu kulluk, Muhammed aleyhisselâmın İslâmiyetinin izin verdiği gibi olmalıdır. Yoksa, Müslüman olmayanların yaptıkları riyâzetler, mücâhedeler, bu parlak İslâmiyete uygun olmadığı için, zarar ve ziyândan başka sonu olmaz. Pişman olmaktan, üzülmekten başka bir şey kazandırmaz...
Ehl-i sünnet vel-cemaat denilen doğru yolun âlimlerinin bildirdiklerine uygun olarak itikadı düzelttikten sonra, ibâdetleri yapmakla berâber, kalbi Allahü teâlânın zikri ile süslemelidir.
KURTULMANIN İLÂCI!..
Tasavvuf yolunun büyüklerinden alınan vazifeyi sık sık tekrarlamalıdır. Bu büyüklerin yolunda, sonda ele geçecek olanlar başlangıçta yerleştirilmiştir. Bunların bağları, başkalarının bağlarından çok üstündür. Kısa görüşlü olanlar, inansa da, inanmasa da, bu böyledir. Maksadımız, dostları teşviktir. İnanmayanlara bir diyeceğimiz yoktur...
Sözün kısası şudur ki; âhırette kurtulmak, çok zikretmeye bağlıdır. Enfâl sûresinin kırkaltıncı âyetinde meâlen, (Allahü teâlâyı çok zikrediniz ki kurtulasınız!) buyuruldu. Bunun için, çok zikretmek lâzımdır. Buna mani olan her şeyi düşman bilmelidir. Âhırette kurtulmanın ilâcı, işte budur..."