Muhammed Gunder El-hüzelî
Câbir bin Abdullah (radıyallahü anh) der ki: Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bir cuma günü bize dönüp; "Ey insanlar, vakit geçirmeden Allahü teâlâya tövbe ediniz. Ona dönünüz. Fırsat elde iken sâlih ameller yapınız. Allahü teâlâ ile aranızda olan hakları yerine getiriniz ki, saadete eresiniz. Çok sadaka veriniz ki, rızıklı olasınız. Ma'rûf ile emrediniz ki, korunasınız. Münkeri yasaklayınız ki, yardım olunasınız" buyurdu.
Enes (radıyallahü anh) der ki: Hûd suresindeki "Rabbinize istiğfar eder ve sonra tövbe ederseniz" meâlindeki âyet-i kerime indirildikten sonra, Resûlullah Efendimiz her gün yüz kere istiğfar eder ve istiğfârlarında (Nestağfirullahe ve netûbü ileyh) yani (Allahü teâlâya istiğfar ve tövbe ederiz) derdi.
Resûlullah Efendimize bir kimse gelip, "yâ Resûlallah! Bir günah işledim" dediğinde ona "Allahü teâlâya istiğfar eyle" buyurmasıyla, o kimse "Tövbe ederim, yine yaparım" dediğinde, Resûlullah Efendimizin: "Her günah işledikçe tövbe eyle. Şeytan ümitsiz ve üzüntüde oluncaya kadar" buyurması üzerine o kimse: "Yâ Resûlallah, günahım çoğaldığı zaman ne yapayım?" dedi. Resûlullah Efendimiz "Allahü teâlânın affı senin günahlarından çoktur" buyurdu...
Resûlullah Efendimiz çok kere; "Yâ Rabbi, beni mağfiret eyle. Tövbemi kabul eyle. Tövbeleri ziyâde kabul eden ve rahim olan ancak sensin. Şeytan, yeryüzüne indirildiği vakit, cenâb-ı Hakkın izzet ve celâline yemin ederek, 'Âdem'in çocuklarının rûhları cesedlerinde bâki oldukça, onları iğvadan asla geri durmam' dediği zaman, Allahü teâlâ, 'izzet ve celâlime yemin ederim ki, Âdem'in evlâdını, son nefeslerine kadar tövbeden menetmem' buyurdu."
Muhammed bin Abdullah Sülemi'den (radıyallahü anh) bildirilir. Dedi ki: Medine-i münevverede, Resûlullahın Eshâbından bir cemâatle oturdum, sohbet ettim. Onlardan birisi dedi ki: Resûlullah Efendimizin "Bir kimse ölümünden yarım gün önce tövbe etse, Allahü teâlâ onun tövbesini kabul eder" dediğini işittim.