İmam-ı Serahsi şöyle buyurdu: Ahmed bin Salih anlatır. Hizmetçime cinler musallat olmuştu. Başka bir hizmetçi aldım. Ona da musallat oldular. Bir gün namaz kıldım, otururken biri selam verdi, ben de selamını aldım. (Kimsin?) dedim. (Ben cinlerden Zekeriya. Sana bir dua öğretmek için geldim. Birinin başına bir hâl gelir de, bu duayı okursa, biiznillah sağlığına kavuşur) dedi. Sonra şu duayı yazdırdı: (Türkçe tercümesi)

(Allahü teâlâya hamd olsun ki, göğü yüksek, yeri alçak ve dağları dik yarattı. Rüzgârlar gönderdi. Geceyi karanlık ve gündüzü aydınlık yaptı. Görülen ve görülmeyen varlıkları yarattı. Bunları, yarattıklarından hiçbirinin yardımına muhtaç olmadan yaptı. Ya Rabbi! Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim. Kudretini düşünen için, senin şanın ne yücedir. Sen kendine mahsus yücelikle yücesin, kendine mahsus yakınlıkla yakınsın. Sen yarattıklarına kudretinle galipsin. Sana isyan eden, Cehenneme; sana itaat eden ise Cennette gider. Ya Rabbi! Dua etmeyi ve edilen duaları kabul edeceğini bildirdin. Yaptığımız dualar senin kazanı geri çevirdi. Dualarımızı kabul eyle! Sen, güç ve kuvvet sahibisin. Senden daha güçlü ve kudretli kimse yoktur. Sen Rahim'sin. Senden daha merhametlisi yoktur. Sen, Yakub aleyhisselama merhamet edip tekrar görmesini sağladın. Yusuf aleyhisselama da merhamet edip onu kuyudan kurtardın. Eyyüb aleyhisselama da acıyıp bela ve musibetlerini kaldırdın. Ya Rabbi, ben de sana yalvarıyorum. Çünkü kendisinden bir şey istenilenlerin en hayırlısı sensin. Ey zorbaları kahreden, kıyamette amellerin karşılığını veren, çürümüş kemikleri dirilten Rabbim, sen geçilmesi için, Cehennem üzerine kıldan ince ve kılıçtan keskin köprü kurdun! Sen, [şu kimseyi] bu acılara, bu hastalıklara müptela kıldın. Sen hastalığını gidermeye kadirsin, Ya Erhamerrahimin.) Sonra Bekara sûresi 171. âyeti okunur.

Ahmed bin Salih hazretleri buyurdu ki: Bu dua hastaya okunursa biiznillah iyileşir. Okuduğum her hasta, biiznillah iyileşti.