Para ile Kur'ân-ı kerim ve başka şeyler [Mevlid] okutmak harâmdır. Bu parayı fakirlere sadaka verip, sevâbını ölüye bağışlamalıdır. Ücret ile yalnız Kur'ân-ı kerim, din dersi öğretmek, imâmlık, müezzinlik câiz görülmüştür. Hâfız pazarlık etmeden, Allah rızâsı için hatim, cüz veyâ mevlid okursa, okutanın hediye ettiğini alması câiz olur. İtirâz ederse, aldığı harâm olur. Okutanın da az vermesi câiz değildir. Âlimlerimiz, hatim okutmak için, hâfıza, kırkbeş dirhem gümüş veyâ dörtbuçuk miskalden az hediye vermek câiz değildir buyuruyor. Ne kadar çok verirse, sevâbı o kadar çok olur. Hâkimlik gibi ibâdetleri, ücret şart etmeden kabul edip işe başlamalı, sonra işveren ne verirse almalıdır. Bu kadar para verirsen yaparım, vermezsen yapmam demek bâtıl olur, ücreti alması harâm olur.

Hâfız, okumak için, çok veren ile az vereni ayırt etmemelidir. Ayırt ederse, para kazanmak için hâfız olmuş demektir. Bu ise, harâmdır. Hâfızlar, Kur'ân-ı kerim ve mevlid okumakla geçinmemeli. Bunları, para düşünmeden, Allah rızâsı için okumalıdır. İmâmlıkla, sanatla veyâ ticâretle geçinmelidirler. Kur'ân-ı kerimi yazıp satanlar, bunu kitap ticâretine âlet edenler, Kur'ân-ı kerim öğretilmesine, okunmasına sebep olmak niyeti ile olursa, câiz ve sevap olur. Aldığı satış parası helâl olur. Fakat böyle niyetin alâmeti, mal oluş fiyâtına yakın, az bir kârla satmasıdır. Geçimi başka kitaplardan sağlanıyorsa, Kur'ân-ı kerimi kârsız satmalıdır. Muâz bin Cebel "radıyallahü teâlâ anh" hazretlerine, falanca, Kur'ân-ı kerim yazıp satıyor dediklerinde, "Bu, Kur'ân-ı kerim satmak değildir. Kâğıt ve işçilik ücreti istemektir. Kur'ân-ı kerimi satmak demek, onu para ile, ücret ile öğretmektir" buyurdu.

Kur'ân-ı kerimi, okuyarak geçim vâsıtası yapmak için ezberleyen hâfızlar ve tecvid ile okumayıp, teganni ile okuyan hâfızlar, gerçekten hamele-i Kur'ân değildir. (Çok hâfızlar vardır ki, Kur'ân-ı kerim, bunlara la'net eder) hadis-i şerifinde bildirilenlerden olurlar.