Namazda müekked sünneti ve vacibi terk etmek, tahrimen mekruh, müekked olmayan sünneti terk, tenzihen mekruh olur. Mekruh olarak kılınan namaz sahih olursa da, sevabı çok az olur. Mekruhlardan bazıları şunlardır:

Namazda tadil-i erkanı terk etmek. Başı döndürüp bakmak. Secdede iki kolu yere döşemek. [Kadınlar döşer.] Başı bir tarafa eğmek. Esnerken ağzı kapatmamak. Özürsüz gözleri yummak. Öndeki safta boş yer varken, geri safta kılmak. Canlı resmi asılı odada namaz kılmak. Büyüklerin yanına çıkamayacak elbise ile veya kötü kokulu çorap ile kılmak. Abdest sıkıştırırken kılmak. Tekbir alırken ve teşehhüdde otururken parmakları açık veya kapalı tutmak. Başı açık kılmak. [Mekke'de, ihramlı iken, namaz baş açık kılınır.] Namazda ağırlığı, bir ayağa çok, diğerine az vermek. İmam namaza durunca, sabahın sünnetini caminin girişinde veya direk arkasında kılmayıp, saf arasında veya başka yerde kılmak. İmam, açıktan yani sesli okurken Sübhanekeyi okumak. Secdeye veya rükuya, imamdan önce başını koymak veya kaldırmak. Çıplak ayakla namaz kılmak. Kolu sığalı kılmak. Sağa-sola eğilmek, sallanmak. Secdede burnu yere değmemek. Secdede bir ayağı kaldırmak. [İki ayak kalkarsa, bazı âlimlere göre namaz bozulur.] Kıyamda okuduğunu rükuda, rükuda okuduğunu kıyamda tamamlamak. Bir rükünde iki defa bir yeri kaşımak. [Bir rükünde, üç defa ayrı kaşımak bozar.] Namazda 4-5 kişi duyacak kadar yüksek sesli okumak. [Kendi işitmeyecek kadar sessiz okunursa namaz sahih olmaz.]

İkinci rekâtta, birincide okuduğu âyeti tekrar okumak veya ondan evvelki bir âyeti okumak. İkinci rekâtta birinciden üç âyet uzun okumak. Özürsüz teşehhüdde, sünnete uygun oturmamak. Kıyamda sünnete uygun olarak ayakları dört parmak kadar açmamak. Özürsüz bir şeye dayanıp kalkmak. Farzdan sonra hemen son sünnete kalkmamak. Yahut konuşmak veya bir şey okumak. Namaz kılanın önünden geçmek veya önünden geçilebilecek yere namaza durmak. Namazın sünnetlerinden birini terk etmek.