Nefsini Hesaba Çeken Zatlar...

Eğer insan her günah işlediğinde, odasına bir kum koysa, birkaç sene içinde oda kum ile dolar... Eğer, omuzlarımızdaki kâtib melekler, her günahı yazmak için, bir kuruş isteseydi, malımızın hepsini vermemiz lâzım gelirdi. Hâlbuki, gaflet ile çeşitli düşünceler ile birkaç sübhânallah desek, tesbihi alır, sayar, yüz kere söyledim deriz de, her gün boşuna, nice şeyler söyleriz, bunları saymayız. Saymış olsak, her gün, binleri aşar. Sonra da, terâzide sevap kefesinin ağır basacağını umarız. Bu nasıl akıldır! İşte, hazreti Ömer, bunun için buyurdu ki: "Amelleriniz tartılmadan evvel, kendiniz tartınız!" Hazreti Ömer her akşam, kamçı ile ayaklarına vurup, "Bugün niçin böyle yaptın?" derdi.

İbni Selâm odun yüklenmiş taşıyordu. "Sen hamal mısın?" dediklerinde, "Nefsimi tecrübe ediyorum, bakalım nasıl olacak" dedi.
Alkama bin Kays Tâbiinin büyüklerindendir. Nefsi ile çok mücâhede ederdi. "Nefsine neden bu kadar azâb ediyorsun?" dediklerinde, "Onu çok sevdiğim için, onu Cehennemden korumak için" derdi. "Sana bu kadar sıkıntı emrolunmadı" dediklerinde, "Yarın başımı dövüp, niçin yapmadım dememek için" cevabını verirdi.
Nefsine ibâdetleri seve seve yaptıramayan kimseye en iyi ilâç, sâlih bir zâtın yanında bulunmaktır. Bir Allah adamını bulamayanlar, daha evvel yaşamış, sâlih insanların hayatını okumalıdır...

HER GÜN BİR GÜNAH İŞLENSE!..
Büyüklerden İbn'üs-samed hazretleri bir gün kendisini hesaba çeker. Ömrünü hesapladığında, altmış yaşında olduğunu, altmış yılda kaç gün olduğunu hesaplayınca da, 21900 gün ettiğini görür ve feryad edip ağlamaya başlar:
- Her gün bir tek günah işlesem, bu kadar sayı ile ben Allah'ın huzuruna nasıl çıkarım? der ve korkusundan düşüp bayılır. Ayıldığında tekrar aklına gelir ve yine bayılır. Etrafında bulunanlar onu uyandırmaya çalıştıklarında vefat ettiğini görürler.