Osmanlı Şeyhülislâmı Molla Hüsrev

Fâtih Sultan Mehmed Hân, Molla Hüsrev'i çok takdir ederdi. Molla Hüsrev'den söz ettiği zaman; "Zamânımızın Ebû Hanife'sidir" diyerek, teveccüh ve sevgisini belirtirdi... Bir defâsında bir düğün yemeğinde, hocası Molla Gürâni'yi sağ yanına, Molla Hüsrev'i sol yanına alarak oturmak sûretiyle iltifâtta bulunmuştu.

Molla Hüsrev, buyurdu ki: "Dünyâ ve âhirette insanın şerefi ve iki âlemde üstün derecelere nâil olması, ancak doğru itikâd olan Ehl-i sünnet itikâdında bulunmak ve sâlih amel işlemekledir. Allahü teâlâ Peygamber efendimizi (sallallahü aleyhi ve sellem), Peygamberlerin sonuncusu ve doğru yolu gösterici olarak gönderdi. O'ndan sonra da O'nun ümmetinden büyük âlimler yarattı. Bu âlimler de, O'nun bildirdiklerini, insanların anlayacakları bir şekilde izâh ettiler. Allahü teâlâ, bu âlimlerden dört mezheb imâmını seçti. Bu büyüklerin ihtilâfını rahmet kıldı. Diğer fıkıh âlimleri de bu âlimlerin mezheblerine göre fetvâ verdiler.

Allahü teâlâ, bu büyük âlimler arasında da, en büyük imâm ve yüksek himmet sâhibi, ümmetin ve dinin kandili İmâm-ı A'zam Ebû Hanife Nu'mân bin Sâbit'i seçti. Onun yaptığı hizmet sebebiyle, Allahü teâlâ onun makâmını Cennet'in en yüksek derecesinden eylesin. Şüphesiz ki, Ebû Hanife'nin dini hükümlere dâir bildirdiği şeyler, dalgaları birbirlerine çarpan bir deniz, hattâ sapıklığın karanlığını gideren parlak bir kandildir.

İmâm-ı a'zam Ebû Hanife, fıkıh bilgilerini toplayarak, kısımlara, kollara ayırdığı ve usûller, metodlar koyduğu gibi, Resûlullahın ve Eshâb-ı kirâmın (rıdvânullahi aleyhim ecmain) bildirdiği itikâd, imân bilgilerini de topladı ve yüzlerce talebesine bildirdi. Talebesinden (İlm-i kelâm) yani imân bilgileri mütehassısları yetişti."