Mâzin bin el-Gadviyye "radıyallahü teâlâ anh" şöyle anlatmıştır:

-Kavmimizin bir putu vardı. Herkes ona tapardı. Bir gün o putun önünde bir kurban kestim. Putun içinden "Ey Mâzin! Beni dinle, memnûn kalırsın. Hak zuhûr etti, açığa çıktı. Şer kayboldu. Allahü teâlâ bir Peygamber ile dinini gönderdi. Taşları, yontulan putları terk et ki, Cehennem ateşinden kurtulasın..." Bu sesten korktum. Kendi kendime büyük bir iş olacak dedim. Birkaç gün sonra o putun önünde bir kurban daha kestim. Yine putun içinden bir ses geldi. Şöyle diyordu: "Bana gel de herkesin bildiği şeyleri duyasın. Bir Peygamber vahiy ile gönderildi. Yakacağı taş olan Cehennem ateşinden kurtulmak için Ona imân et..." Kendi kendime bu beni ikâz eden bir haberdir, dedim... Aradan günler geçti. Bir gün bize bir kimse geldi. O kimseden haber sordum. Dedi ki: "Mekke'de Kureyş kabilesinden bir zât Peygamber olduğunu söylüyor, ismi Ahmed'dir. Her kime rastlasam Allahü teâlânın davetçisine imân ediniz diyor" dedi. Kendi kendime putun içinden işittiğim haber budur, dedim. Kalkıp putu parçaladım. Mekke'ye gitmek üzere yola çıktım... Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" huzûruna varıp, Müslümân olmakla şereflendim... Ben gece gündüz nefsinin arzûları peşinde koşan, şarap içen kötü kadınlarla düşüp kalkan, şarkı ile meşgûl bir kimse idim. Nice seneler kıtlık ve zillet, şiddetli sıkıntı içinde yaşadım. Mallarım hep helâk oldu. Oğlum olmadı. Resûlullahtan bu kötülüklerden soğuyup uzaklaşmam için duâ istedim. Benim için şöyle duâ etti:

(Allahım! Onu şarkıcılıktan kurtarıp, Kur'ân-ı kerim okuyucu eyle. Harâmla meşgûliyetini helâl ile meşgûliyete çevir. Ona şarap yerine helâl içecekler nasip eyle. Zinadan kurtar, iffet nasip eyle. Nefsine uymaktan kurtar, hayâ ihsân et ve ona sâlih bir evlat ver.) Allahü teâlâ benim için yapılan bu duâları kabûl buyurdu.