Sabır, Hayra Ve Iyiliğe Hiddet, Kötülüğe Götürür

Sultan İkinci Mahmûd Hân'a, Süleymân Efendi hakkında bazı iftiralar yapıldı. Bunun üzerine Halîl Paşa vasıtasıyla İstanbul'a davet edildi. Süleymân Rüşdî Efendi, Padişah’ın bu davetine icabet etti. İstanbul'a gelip, Fındıklı'da ikamet etti. Eyyûb'de, Râmi kışlası civarında Sultan İkinci Mahmûd Hân ile görüştü. Süleymân Efendi, sanki padişah ile değil de, sıradan bir kimse ile görüşüyormuş gibi rahat hareket ediyordu. Sultan İkinci Mahmûd Hân, bazı özelliklerinden bahsederek, padişah olduğunu, padişah karşısında daha başka davranması gerektiğini anlatmak isteyince, Süleymân Efendi; "Sultan’ım! Ahirette bahsettiğiniz evsaftan sormazlar. Siz çobansınız. Tebaanızın çobanısınız. Sürünüzden mesulsünüz. Size bunu sorarlar. Sen buna dikkat et!" deyip oradan ayrıldı. Bu yüzden Sultan İkinci Mahmûd Han’ın takdir ve hürmetini kazandı. Sonra Nazilli’ye döndü. Orada Allahü teâlânın emir ve yasaklarını anlatmaya ölünceye kadar devam etti. 1834 (H.1250) senesinde Nazilli’de vefat etti.

Sohbetlerinde buyurdu ki: Münakaşa ve mücadele de yapma. Haksızlık edip günaha girebilirsin. Her yerde sabırlı ol. Sabır, hayra ve iyiliğe, bunlar ise Cennet'e götürür. Hiddet ve gadabtan da kendini muhafaza et. Bunlar, insanı kötülüğe çeker. Kötülükler ise Cehenneme götürür. Âlimlerle münakaşa yapma. Kıymetini düşürürsün. Âlimlerin yanına gidip gelmek rahmettir. Âlimlerle irtibatı kesmekten Allahü teâlâ razı olmaz. Âlimler, Peygamberlerin vârisleridir. Zühde, dünyaya rağbet etmemeye sarılırsan, Allahü teâlâ sana çok şeyler ihsan eder. Verâya şüphelilerden sakınmağa yapışırsan, hesabın kolay olur. Seni şüpheye düşüren şeyleri bırakıp, şüpheye düşürmeyen şeylere sarılırsan günaha düşmekten kurtulursun. İyiliği emret, kötülükten alıkoy. Böylece Allahü teâlânın sevdiği kul olursun. Fâsıkları sevme. Böyle yaparsan, şeytanları kovmuş olursun.