Peygamberlik makamı aklın ve düşüncenin dışındadır, üstündedir. Aklın eremeyeceği, anlayamayacağı çok şeyler vardır ki, bunlar Peygamberlik makamında anlaşılır. Her şey akıl ile anlaşılabilseydi Peygamberler gönderilmezdi. Ahiret azapları, Peygamberler göndererek bildirilmezdi. İsrâ sûresinin onbeşinci âyetinde meâlen, (Biz, Peygamber göndererek bildirmeden önce, azap yapıcı değiliz) buyuruldu. Akıl çok şeyi anlar. Fakat her şeyi anlayamaz. Anlaması da kusursuz, tam değildir. Çok şeyleri Peygamberler bildirdikten sonra anlamaktadır. Peygamberlerin gelmesi ile, insanların özür ve bahane yapmaları önlenmiştir. Nisâ sûresinin yüzaltmışdördüncü âyetinde meâlen, (Peygamberleri müjde vermek için ve korkutmak için gönderdim. Böylece insanların Allahü teâlâya özür, bahane yapmaları önlendi) buyruldu.

Önce Peygambere inanmak, Allahın Peygamberi olduğunu tasdik etmek lazımdır. Böylece O'nun bildirdiklerinin hepsinin doğru oldukları kabul edilmiş olur. Şeklerden, şüphelerden kurtuluş nasip olur. Dinin temeli Peygambere inanmaktır. Peygamberin Allah tarafından gönderildiğini, hep doğru söylediğini aklın kabul etmesidir. Akıl bu temel bilgiyi kabul edince, Peygamberin bildirdiklerinin hepsini kabul etmiş olur. Peygamberin "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" Allah tarafından gönderildiğini, Allah'ın bildirdiklerini haber verdiğini kabul etmemiş olan bir akla din bilgilerini birer birer inandırmak çok güç olur.

Aklın Peygambere kolay inanması ve kalbde tam iman hasıl olması için en yakın yol, Allahü teâlâyı zikretmektir. Ra'd sûresinin otuzuncu âyetinde meâlen, (İyi biliniz ki kalbler, Allahü teâlânın zikri ile itminâna, rahata kavuşur!) buyuruldu. Yani tam imana kavuşur. Düşünerek, akıl ile ölçerek bu yüksek makama kavuşmak güç, hem de çok güçtür.