Sâlihlerin Sohbeti Insanı Alçak Gönüllü Yapar

"Kulu Allahü teâlâya yaklaştıran en iyi iş nedir?" dediler. "Kulu, Allahü teâlâya yaklaştıran en iyi vesile, kulun her hâlükârda dâimi sûrette O'na ihtiyaç duyması, bütün işlerde sünnet-i seniyyeye dört elle sarılması ve gıdâyı helâl yoldan temin etmesidir" buyurdu.

"Ubûdiyyet (kulluk) nedir?" diye sordular. O; "Malı bırakıp emrolunan husûsa sımsıkı sarılmakdır. Hak aramak yerine vazifeye koşmaktır" buyurdu.

"Öyleyse kerem nedir?" "Dünyâyı ona muhtac olanlara bırakıp, Allahü teâlâya kulluğa yönelmektir" buyurdu.

"Cimri kime derler?" "İhtiyaç ânında başkasını düşünmeyene" buyurdu.

"Dünyâ ve âhiret işlerinde kardeşlerini kendisinden önde tutana ne denir?" denildi. O; "Îsâr sâhibi denir" buyurdu. Ona; "Bid'at nedir?" dediler. Şu karşılığı verdi:

"İlâhi hükümleri çiğnemek, sünneti küçümsemek, şahsi istek ve düşüncelere tâbi olarak Kur'ân-ı kerim ve sünnete uymayı terk etmektir."

Sohbetlerinde buyurdu ki: "Her zaman nefsini suçlamayıp, ona muhâlefet etmeyen aldanmıştır. Nefsine rızâ gözüyle bakan mahvolmuştur."

"Allah korkusu, kalpte bulunan bir meşâleden ibâret olup, hayır ve şer nâmına kalpte bulunan her şey, ancak onunla görülebilir."

"Zamânın fesâda varmasına şu üç topluluğun hareketi sebeb oldu: 1. İrfân sâhibi olduklarını iddiâ edenlerin günah işlemesi. 2. Muhabbet ehli olduklarını söyleyenlerin hıyâneti. 3. Allah yolunda olduklarını söyleyenlerin yalanı."

"Üzerinde dâimâ Allahü teâlânın lütfunu gören kimsenin mahvolmayacağı ümid edilir."

"İbâdet ve amel sâhibi için en faziletli şey, Allahü teâlânın huzûrundaki murâkabe hâlidir."

"Allahü teâlâya güvenip kendini zengin bilmek ne hoştur. Bir nâmerde dayanıp kendini zengin bilmek ise ne fenâdır."

"Kulluk, kulun zinetidir. Kulluğu terk eden süsten mahrûm kalır."

"Zehir ölümün habercisi olduğu gibi, günahlar da küfrün habercisidir."

"Gönlünde tevâzûun, alçak gönüllülüğün bulunmasını isteyen bir kimsenin, sâlihlerin sohbetinde bulunması ve onlara hizmetten ayrılmaması lâzım gelir."