Ebu Hüreyre (radıyallahü anh), eshab-ı kiramın büyüklerindendir. Adı Abdurrahman'dır. Yemen'in Devs kabilesindendir. Eshab-ı kiram arasında Abdullah bin Ömer'den sonra, en çok hadis bilen budur. Çok hadis rivayet etmesinin sebepleri; Peygamber efendimiz (sallallahü aleyhi ve selem) ile çok beraber olmuş ve ona hiç çekinmeden her çeşit soruyu sormuştur. Hazret-i Ebu Hüreyre, (Çok hadis rivayet etmemin sebebi şudur: Muhacirler, alışverişle, ensar da kendi mal ve mülkleriyle uğraşırken, ben Resulullahın meclislerindeydim) demiştir... İlme çok tutkundu. Resulullah ona bildiğini unutmaması için dua buyurmuştu.

Hazret-i Ebu Hüreyre anlatır: Resulullah efendimiz, (İçinizden hanginiz elbisesini çıkarıp yere yayar? Bazı şeyler söyleyeceğim. Sonra elbisesini toplayıp, katlasın, sözlerimi hiç unutmaz) buyurdu. Paltomu çıkarıp yaydım. Resulullah efendimiz dilediğini söyledi. Paltomu giydim. Göğsümü kapadım. Bundan sonra, işittiğim hiçbir şeyi unutmadım...

Bir zat, Zeyd bin Sabit'e (radıyallahü anh) bir mesele sordu. O da Ebu Hüreyre'ye gitmesini söyledi ve şöyle devam etti:

Çünkü bir gün ben, Ebu Hüreyre ve bir arkadaşla mescitte oturuyorduk. O sırada Resulullah geldi, yanımıza oturup, (Hepiniz Allah'tan bir dilekte bulunsun) buyurdu. Ben ve arkadaşım, Ebu Hüreyre'den önce dua ettik, Resulullah da bizim duamıza âmin dedi. Sıra Ebu Hüreyre'ye gelince, (Ya Rabbi, senden iki arkadaşımın isteği ile unutulmayan bir ilim dilerim) dedi. Resulullah efendimiz bu duaya da âmin dedi. Biz de, (Ya Resulallah, biz de, Allah'tan, unutulmayan bir ilim isteriz) dedik. Bize, (Devsli genç [Ebu Hüreyre] sizden önce davrandı) buyurdu. ..

Hazret-i Ebu Hüreyre anlatır:(Ya Resulallah, kıyamette senin şefaatine nail olacak en mesud kişi kim) dedim. Bana, (Ya Eba Hüreyre! Senin hadise olan sevginin çokluğunu bildiğim için, böyle bir soruyu senden önce hiç kimsenin sormayacağını tahmin etmiştim. Kıyamet günü şefaatime nail olacak en mesut kişi, 'La ilahe illallah' diyen Müslümandır) buyurdu.