Resûlullah efendimizi ziyâret hususunda gelen hadis-i şeriflerin hepsinin mevdu olduğunu iddia edenlerin sözlerinin iftira olduğu açıkça ortaya çıkmaktadır. Sübhânallah! Böyle söyleyen, Allahü teâlâdan ve Resûlünden de mi hayâ etmedi. Ondan önce bu sözü, ne bir âlim, ne bir câhil hiç kimse söylememiştir. Bir Müslüman, kendisinden önce hiçbir âlimin mevdu demediği bir hadis-i şerife nasıl mevdu diyebilir! Bu hadis-i şerifte, hadis âlimlerinin mevdu diye hükmettiklerini gerektirecek hiçbir sebep mevcut değildir. Hem hadis-i şerifin metni, dine de muhalif değildir, öyleyse, hangi yönden bu hadis-i şerife mevdu diye hükmedilir. Hâlbuki o, ya sahih veya hasen bir hadis-i şeriftir. Hadis-i şerifin senedine dâir bu açıklama kâfidir...

Metnine gelince, hadis-i şerifteki "Şefaatim vâcib oldu"nun manası; şefaatim haktır ve mutlaka olacaktır, şefaatim lâzımdır, demektir. Resûlullah efendimizin bu hadis-i şerifi mutlaka tahakkuk edecektir. Çünkü O vadetmiştir. Resûlullah efendimiz buyurdular ki: 1- "Kabrimi ziyâret edene şefaatim vâcib oldu." 2- "Bir kimse beni ziyâret etmek için gelse ve başka bir şey için niyeti olmasa, kıyâmet günü ona şefaat etmemi hak etmiş olur." 3- "Hac edip kabrimi ziyâret eden kimse, beni diri iken ziyâret etmiş gibi olur." 4- "Hac edip de, beni ziyâret etmeyen kimse, beni incitmiş olur." 5- "Kim beni ziyâret ederse, kıyâmet gününde bana komşu olur." 6- "Kim beni sırf Allah rızâsı için Medine-i münevverede ziyâret ederse, kıyâmet gününde bana komşu olur." 7- "Ümmetimden bir kimsenin imkânı olduğu hâlde beni ziyâret etmezse, artık onun için mazeret yoktur." 8- "Kim beni ziyâret eder, kabrime kadar gelirse, kıyâmet günü ona şefaatçi (veya şâhid) olurum." [Eserde, bu hadis-i şeriflerin senetleri ve hangi kitaplarda bulundukları da bildirilmiştir.]

Ebû Dâvûd Sicistâni'nin Ebû Hüreyre'den rivâyet ettiği hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Bir kimse bana selâm verirse, Allahü teâlâ ruhumu geri gönderir, ben de o selâma cevap veririm."