Resûlullah Efendimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" buyurdu ki: "Tüccarın, pazarcıların çoğu fâcirdir!" Sebebini sorduklarında, (Alışverişleri helal olmaz. Çünkü çok yemin ederek günaha girerler ve yalan söylerler." "Yalan yere yemin ederek, birinin malını alan kimse, kıyamet günü, Allahü teâlâyı gazaplı görecektir." "İman sahibi, her kabahati yapabilir. Fakat hıyanet yapamaz ve yalan söyleyemez." "Yalan üç yerde aiz olur: Harpte, iki Müslümanı barıştırmak için birinden diğerine iyi laf getirmek ve hanımını idare etmek için." "Yalan yere yemin, büyük günahtır." İki Müslümanın, kadın ile erkeğin arasının açılmasını önlemek için, malını korumak için, Müslümanın sırrının, ayıbının meydana çıkmaması için ve bunlar gibi haramları önlemek için yalan caiz olur. Doğru olarak çok yemin etmek, Allahü teâlânın ismine ve yemine kıymet vermemek olur. Bunlara kıymet vermeyerek yemin etmek çok çirkindir.

And vererek, mesela (Allah aşkına) diyerek bir kimseden dünyalık şey istemek caiz değildir. Hadis-i şerifte bunların mel'un oldukları bildirildi.) Bir Müslüman "Allah hakkı için şunu yap" derse, bunu yapmak lazım olmaz, yani yapmamak günah olmaz ise de taat, hatta mübah olan şeyleri yapmak iyi olur. Peygamber hakkı için veya ölü veya diri bir veli hakkı için dua etmek haramdır. Çünkü kimsenin Allahü teâlâ üzerinde hakkı yoktur. Âlimlerin bir kısmı böyle ictihâd etti ise de, böyle dua etmek, "Yâ Rabbi, onlara vermiş olduğun hak için" niyeti ile caiz olur. Çünkü Rum suresinin kırkyedinci ayetinin meâl-i şerifi, (Üzerimize hak oldu ki, mü'minlere yardım ederiz)dir. En'âm suresinin onikinci ayetinin meâl-i şerifi, (Allahü teâlâ kullarına merhamet etmeyi kendisine lazım kıldı) olup, merhamet ve ihsan ederek, sevdiklerine haklar verdiğini göstermektedir.