İbâdetlerini başkalarına göstermekten hayâ etmek caiz değildir. Hadis-i şerifte, (Başkalarına gösteriş için namazını güzel kılan, yalnız olduğu zaman böyle kılmayan, Allahü teâlâyı tahkir etmiş olur) ve (Sizde bulunmasından en çok korktuğum şey, şirk-i asgara yakalanmanızdır. Şirk-i asgar, riya demektir) ve (Dünyada riya ile ibadet edene, kıyamet günü, "Ey kötü insan! Bugün sana sevap yoktur. Dünyada kimler için ibâdet ettin ise, sevaplarını onlardan iste" denir) ve (Allahü teâlâ buyuruyor ki: Benim şerikim yoktur. Başkasını bana şerik eden, sevaplarını ondan istesin. İbadetlerinizi ihlas ile yapınız! Allahü teâlâ ihlas ile yapılan işleri kabul eder) buyuruldu. İbadet, Allahü teâlânın rızasına kavuşmak için yapılır. Başkasının muhabbetine, ihsanına kavuşmak için yapılan ibadet, ona tapınmak olur. Allahü teâlâya ihlas ile ibadet etmemiz emrolundu. Hadis-i şerifte, (Allahü teâlânın birliğine iman edenden ve namazı ve zekâtı ihlas ile yapandan Allahü teâlâ razı olur) buyuruldu. Resûlullah Efendimiz (sallallahü aleyhi vesellem) Muâz bin Cebel'i Yemen'e vali olarak gönderirken, (İbadetlerini ihlas ile yap. İhlas ile yapılan az amel kıyamet günü sana yetişir) ve (İbadetlerini ihlas ile yapanlara müjdeler olsun. Bunlar hidayet yıldızlarıdır. Fitnelerin karanlıklarını yok ederler) ve (Dünyada haram edilmiş olan şeyler mel'undur. Ancak Allah için yapılan şeyler kıymetlidir) buyurdu. Dünya nimetleri geçicidir. Ömürleri pek kısadır. Bunları ele geçirmek için dinini vermek ahmaklıktır. İnsanların hepsi acizdir. Allahü teâlâ dilemedikçe kimse kimseye fayda ve zarar yapamaz. İnsana Allahü teâlâ kafidir.

Başkalarının günah işlemelerine sebep olmak, yalnız yapmaktan daha çok günahtır. Başkalarının bu günahı işlemelerinin günahları da, kıyâmete kadar bunlara sebep olana yazılır. Bir hadis-i şerifte, (İnsan günahını dünyada gizlerse, Allahü teâlâ da, kıyâmet günü, bu günahı kullarından saklar) buyuruldu.