Şeytanın hileleri çoktur. Bunlardan biri de, "ibâdet yapmaya ne lüzûm var? İnsanların said ve şaki olacakları ezelde takdir edilmiştir. Said olan, ibâdeti terk edince, affedilir, Cennete gider. Ezelde şaki olan, ne kadar ibâdet yaparsa yapsın, faydası olmaz, muhakkak Cehenneme gider. O hâlde, kendini boşuna yorma! Rahatına bak" der. Buna cevap olarak, "ben kulum, kulun vazifesi, sahibinin emrini yapmaktır" demelidir. Buna karşılık, (Emri yapmayınca, azâp korkusu olursa, emri yapmak lâzım olur. Ezelde said olan için bu korku yoktur) derse, buna cevap olarak da, "Rabbim her şeyi bilir ve dilediğini yapar. Dilediğine hayır, dilediğine şer verir. Kimsede, Ona suâl sormak hakkı yoktur" demelidir. İblis, İsâ aleyhisselâma görünerek, "Ezelde Allahü teâlânın takdir ettikleri hâsıl olur, diyorsun, öyle mi?" dedi. "Evet, öyledir" buyurdu. "Öyle ise, kendini şu dağın tepesinden aşağı at. Eğer ezelde selâmetin takdir edilmiş ise, sana bir şey olmaz" dedi. Cevabında, "ey mel'ûn! Allahü teâlâ kullarını imtihan eder. Kulun, sahibini imtihan etmeye hakkı yoktur" buyurdu...

Şeytanın bu hilesine karşı, (İbâdet yapmak faydalıdır. Çünkü ezelde said isem, sevapların artması, derecelerin yükselmesi için ibâdetleri yapmak lâzımdır. Şaki isem, ibâdet yapmamak azâbından kurtulmak için, ibâdet yapacağım) demelidir. İbâdet yapmanın bana hiçbir zararı da olmaz. Çünkü Allahü teâlâ hakimdir. İbâdet yapanlara azap etmesi, Onun hikmetine yakışmaz. İbâdeti terk etmenin, ezelde said olana zararı olmasa bile, faydası yoktur. Böyle olunca, terk etmek nasıl tercih edilir? Aklı olan kimse, faydalı olanı yapar. Faydasız olanı terk eder. Ezelde şaki isem, Rabbime itaat etmiş olarak Cehenneme girmeyi, âsi olarak girmeye tercih ederim. Bundan başka, Allahü teâlâ, ibâdet edenleri Cennete sokacağını, ibâdet etmeyenlere Cehennemde azap yapacağını vadetmiştir. Allahü teâlâ vaadinde sâdıktır. Vaadinden dönmeyeceği, söz birliği ile bildirilmiştir. Allahü teâlâ her şeyi sebep ile yaratmaktadır. Âdet-i ilâhiyyesi böyledir.