Süfyân-ı Sevrî

"Ölüm gelmeden ona hazırlan!"
Bu mübarek zat, ölümü hatırladığında kendinden geçerdi. Kime rastlasa; "Ölüm gelmeden önce ona hazırlan!" derdi...
Süfyân-ı Sevri hazretlerinin genç yaşta beli bükülmüştü. Sebebini soranlara;
-Kendisinden ilim tahsil ettiğim bir hocam vardı. Vefatı esnâsında ona telkinde bulunduğum hâlde Kelime-i tevhidi getiremedi. Bu hâli görmek, benim belimi büktü, cevabını vermiştir.
Süfyân-ı Sevri hazretleri, vefâtı yaklaştığında Abdullah bin Mehdi'ye;
-Beni yatağımdan indirip, yüzümü yere koyunuz. Çünkü vakit tamam oldu, buyurdu.
Abdullah bin Mehdi, mübareğin yüzünü toprağa koyup, dostlara haber vereyim, diye dışarı çıktığında, herkesi hazırlanmış olarak gördü.
-Size kim haber verdi? diye sorunca, hepsi de;
-Rüyâda "Haydi kalkın, Süfyân'ın cenâze namazına hazırlanın" diye bir nidâ işittik, dediler...
Bâzıları içeri girdiler. Süfyân hazretleri son anlarını yaşıyordu. Yastığının altından içinde bin altın bulunan bir kese çıkardı.
-Bunu sadaka olarak dağıtın, buyurdu.
Orada bulunanlar hayret edip, "Allah Allah! Bu zât, dünyâ malına kıymet vermez, yanında dünyâlık bulundurmaz, hattâ dünyâlık olan hediyeleri de kabûl etmezdi. Bu kadar para biriktirmesinin hikmeti nedir?" diye birbirlerine sordular. Konuşulanları duyunca, buyurdu ki:

"Bu para ile dinimi korudum!"
-Bu para ile dinimi ve bedenimi korudum. Şeytan "Elbisen ve yiyecek şeylerin yok, bunlar için dünyâlık kazan" diye ne kadar vesvese vermiş ise de, her defâsında "İşte altın" diyerek bu altınları göstererek onu başımdan kovdum. Bu altınları ona karşı silâh olarak kullandım...
Bundan sonra Kelime-i şehâdeti söyledi ve rûhunu teslim etti. Vefât ettiği gece;
"Verâ ve dinde hassasiyet sâhibi olan Süfyân vefât etti" diye bir nidâ duyuldu...