“sultan Dîvânî” Mehmed Çelebi

Babasının yerine geçti...
Mehmed Çelebi, uykudan uyanırcasına, tatlı bir mahmurlukla gözlerini açtı ve babasına uzun uzun baktı.
Abapûş-i Veli hemen oğlunu dergâha götürerek, kırk günlük riyâzet ve uzlete soktu. Bu müddet içinde Sultan Divâni tasavvufta büyük dereceler elde etti. Babasının sağlığında, yerine geçerek talebe yetiştirmeye başladı.
Babası Abapûş-i Veli ile Sultan İkinci Bâyezid-i Veli arasında nasıl yakınlık ve samimiyet var idiyse, Sultan Divâni ile de Yavuz Sultan Selim Han arasında son derece yakınlık vardı. Yavuz Sultan Selim, ekseriyetle mühim ve müşkil zor meselelerde Sultan Divâni ile istişâre için mektuplaşırdı. Aldığı cevâba göre hareket etmesiyle o sıkıntısı gider, işleri hayırla neticelenirdi...

"Yarın rahata kavuşuruz!.."
Sultan Divâni, ömrünün sonuna doğru ansızın vefât edeceğine dâir bâzı alâmetler gördü. Bir cumâ günü sohbetten sonra baş ağrıları başladı. Ağrılar günden güne arttı. Ziyâretine gelen sevenleri ilaç almasını söylediklerinde; "Benim bu baş ağrım, ölüm habercisidir. Ölümden başkası ile geçmez" buyurdu.
Hastalığının ikinci cumâsında ateşlendi. Rahatsızlığı sebebiyle, sevenlerinin üzülmesini görüp; "Yarın cumartesidir. O gün biz rahata kavuşuruz" buyurdu ve arkasından; "Yarın derd ve ilaç gâilesi düşüncesinden kurtulacağız" diye de ilave etti. Buyurduğu gibi, o cumartesi rûhunu teslim etti.