"Ebû Hafs-ı Haddâd buyuruyor ki: Tasavvuf, baştan başa edeptir. Zirâ her vaktin bir edebi, her makamın bir edebi vardır. Her hâlin de bir edebi vardır. Vakitlerle ilgili edebe riâyet edenler (vaktini iyi şeylerle geçirenler), veli olan kimselerin makamına ulaşırlar. Edebi terk edenler, Allahü teâlâya yakın olduklarını zannettikleri hâlde, O'ndan uzaktırlar. Bazı kullar da vardır ki, kendilerinin zannettiklerinden daha yüksek bir mertebeye sahiptir, daha sevgilidirler."

"Ebû Osman Hayri buyuruyor ki: Dünyâyı sevmek, Allah sevgisini kalpten götürür. Allahü teâlâdan başkasından korkmak, Allah korkusunu kalpten çıkarır. Allahtan başkasından istemek, Allahü teâlâya olan ümidi kalpten uzaklaştırır."

"Ebû Türâb Nahşebi buyuruyor ki: Şu dört şeyi dört yerde sarf edersen Cenneti kazanırsın: Uykuyu kabirde, rahatı sırat köprüsünde, iftiharı (övünmeyi) mizanda, nefsi arzularını Cennette."

"Feth-i Mûsuli buyuruyor ki: Ma'rifet sahibleri şunlardır ki; konuşunca Allahü teâlâdan konuşurlar, amel edince Allah için ederler, bir şey isteyince de Allahü teâlâdan isterler."

"Hamdûn-i Kassâr buyuruyor ki: Kendinde bulunduğu zaman gizli kalmasını istediğin bir şeyi başka birinde görürsen ifşa etme."

"Haris el-Muhâsibi hazretleri nefsini devamlı hesaba çeker, onun kötülüklere meyletmemesi için elinden geleni yapardı. O, bu husûsta der ki: Nefsini hesaba çekenlerin birtakım güzel husûsiyetleri vardır. Onlar bu hasletleri sebebiyle yüksek derecelere kavuşmuşlardır. Onlara göre, insan azmedip, nefsinin arzu ve isteklerine uymazsa, manevi yönden ilerlemesi mümkündür. Şu hasletleri elde etmeye çalışan faydalarını görür: 1. Doğru ve yalan yere yemin etmemek. 2. Yalan söylememek. 3. Verdiği sözde durmak. 4. Lanet etmemek. 5. Kimseye bedduâ etmemek. 6. Allahü teâlânın rızâsı için sabırlı ve tahammüllü olmak. 7. Haramlardan sakınmak. 8. Kendisini başkasından büyük görmemek. 9. Kimsenin kalbini kırmamak. 10. Gelen belâ ve musibetlere sabretmek. 11. Allahü teâlânın emirlerini yerine getirmek."