Tasavvuf Ehlinin Kalbinde Kir Ve Kötülük Olmaz
Tasavvuf yoluna girmek için önce tövbe lazımdır. Altı çeşit tövbe vardır:
1. Kalb ile tövbe: Kalben bütün kötü arzularını firenler ve önler. Kıskançlığı ve nefsin diğer arzularını öldürür. Kul ile Allahü teâlâ arasındaki perdelerin kalkmasına yardım eder.
2. Dil ile tövbe: Kötü sözler söylemekten dili alıkoymak ve onu devamlı Allahü teâlâyı zikre ve Kur'ân-ı kerim okumaya alıştırmak demektir. Muhabbet yolunda sâdece diline hâkim olabilen ve onu zikirde kullananlar muvaffak olurlar. Tek başına kalb ile tövbe, Allahü teâlâya kavuşmak için yeterli değildir. Kulaklar, gözler, eller ve nefis kalbin kölesidirler. Bu yüzden bunlar, dil ile yapılan tövbe ile kontrol edilebilirler.
3. Göz ile tövbe: Harama bakmamak ve başkalarının kusurlarını görmemektir.
4. Kulak ile tövbe: Sûfilerin kulağı, Allahü teâlânın zikrinden başka bir şey duymamalıdır.
5. Ayak ile tövbe: Ayakları haramlardan ve kötülüklere gitmekten korumaktır.
6. Nefis ile tövbe: Nefsin arzularını firenleyerek yapılan tövbedir. Bu tövbelerin dışında; tövbe-i hâl, tövbe-i mazi ve tövbe-i müstakbel olmak üzere üç tövbe daha vardır.
Tövbe-i hâl: Yeni işlediği günahlara tövbe etmek ve ileride işlememeye yemin etmektir.
Tövbe-i mazi: Geçmişte yapmış olduğu günahlar için tövbe etmektir.
Tövbe-i müstakbel: Gelecekte hiç günah işlememek için Allahü teâlâya yalvarmaktır...
Sûfi'nin, kalbinde hiçbir kir ve kötülük olmaz. Tasavvuf, Allahü teâlâ ile yakın dostluk demektir. Sûfiler, mutlak suskunluk içindedirler ve ilâhi nûrun etkisi altında şaşkın bir vaziyettedirler. Bir sûfide şu vasıflar bulunmalıdır:
1- Allahü teâlâya muhabbet ve bağlılığından dolayı, kendini ve dünyâyı unutmalıdır.
2- Ne kadar ciddi olursa olsun, başkalarının kusurlarını görmezden gelmelidir.
3- Harama gözlerini kapamalıdır.
4- Bütün istenmeyen şeyleri duymamalı, kötü şeylere karşı sağır olmalıdır.
5- Dilsiz olmalı, söylenmeyecek sözleri söylememelidir.
6- Seni, her an arzulanmayan yerlere sürüklemeye çalışan alçak nefsinin peşinden koşmamalısın.
Eğer bu sıfatlar bir sûfide yoksa, o düpedüz bir yalancı sahtekârdır. Dünyâ malına ve şerefine sâhip olmayı arzulayan bir sûfi, sûfi değildir. O, sûfilere kötülük getiren bir aldatıcıdır.