Tövbekâr Gencin Kabri Nur Ile Doldu
(... İnsanların yönetimini elinde bulunduran herkesi Allahü teâlâ cehennem köprüsü üzerinde durdurur, sonra köprüyü bir defa sallar, sarsıntının etkisinden, kurtulan ya da kurtulmayan herkesin uzuvları bedeninden ayrılır, eğer kurtulanlardan değilse cehennemde, dibine yetmiş yılda ulaşılamayacak kadar derin olan kabir kadar karanlık bir kuyuya götürülür...)
İbn-i Ebi'd-Dünya'nın rivayet ettiğine göre İbn-i Abbas şöyle demiştir:
"Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: Dört şey vardır ki onlar kime verilirse, dünya ve ahiret hayrı verilmiş olur: Şükreden kalp, zikreden dil, belaya sabreden beden, nefsinde ve malında kendisine hıyanetlik etmeyen kadın."
Yine, rivayet ettiği bir hadis-i şerifte;
"Allahü teala bir kuluna şükretmeyi ihsan ederse, onu ziyadeden mahrum etmez" buyurulmuştur. Çünkü Allahü teala "Andolsun eğer siz, şükrederseniz, elbette size (nimetimi) artırırım" buyuruyor.
İbn-i Ebi'd-Dünya, Ebu Galib'den şöyle bir hadise nakleder:
"Şam'da idim. Zamanın evliyasından Kayslı bir zatın yanına gittim. Ona muhalif bir yeğeni vardı. Ona nasihat eder, fakat o bu nasihatlere uymazdı. Bu genç bir gün hastalandı. "Ben tövbe ettim ve son anlarımı yaşıyorum" diye amcasına haber gönderdi. Amcası kendisini ziyarete gitmeyeceğini belirtti. Bunun üzerine ben amcasını onun yanına götürüp içeri soktum. Yeğeni dedi ki:
"ANNEMDEN DAHA ŞEFKATLİ!"
-Ey amca, eğer âhirette, Allah işimi anneme bıraksa, annem bana nasıl muamele eder? Amcası;
-Seni Cennete sokar, dedi. Genç;
-Ben bir tövbekârım. Vallahi Allahü teâlâ bana annemden daha şefkatlidir, dedi ve biraz sonra da ruhunu teslim etti...
Amcası onu defnetti. Mezarını düzeltirken taşın biri düştü. Bunun üzerine kalkıp bekledi.
-Ne yapıyorsun? dedim.
-Kabri nur ile doldu ve göz alamayacak kadar genişledi... diye cevap verdi."