Hüzeyfetü'l-Yemâni (radıyallahü anh) hazretlerinin, Ukayl isminde bir komşusu vardı. Bir gün Ukayl'in evine gider. Çok hasta ve istiğfar ile meşgul olup ağlamakta olduğunu görür. Hemen Resulullah Efendimize (sallallahü aleyhi vesellem) gelerek, Ukayl'in (radıyallahü anh) ölmek üzere olduğunu haber verir. Efendimiz Hazretleri de Eshâb-ı kirâm'ı yanına alarak Ukayl'in evine teşrif ederler. Görürler ki, ruhunu teslim etmektedir. Hemen Kelime-i şehadet telkin buyururlar. Fakat Ukayl'in dili dönüp bir türlü söyleyemez. Resulullah Efendimiz "Buna ne hal oldu ki, Kelime-i şehadet söyleyemiyor" deyince, Eshâb-ı kiram "Validesi ondan razı değildir. Başka bir günahını bilmeyiz" derler. Hemen validesini oraya getirirler ve "Oğlunun hali nedir? Niçin razı değilsin?" diye sorarlar. O da; "Ya Resûlallah! Oğlum âbid ve salih bir kimsedir. O hasta olunca, bir miktar süt pişirip içmesi için getirmiştim. Anneciğim niçin içeyim ki, Cenab-ı Hak âsiler hakkında (Ve sûkû mâen hamimâ) ve (Serabilühüm min katrânin) buyurmuştur. Korkarım ki, ben onlardan oldum, diye içmedi. Halbuki içmiş olsaydı, bir miktar yüreğim sükûnet bulacaktı. Bunun için kalbim huzursuz oldu ve üzüldüm" der. Resulullah Efendimiz kadına biraz nasihat buyurur ve oğlundan tam olarak razı olmasını temin eder. O anda Ukayl Hazretleri de tebessüm ederek Kelime-i şehadet söyleyerek ruhunu teslim eder...

Ebu Musa (radıyallahü anh) Resûlullah Efendimizin şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

"Kim sabah ve ikindi namazını kılarsa cennete girer." Ebu Derdâ (radıyallahü anh) Resûlullah Efendimizin şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

"Kıyamet Günü kulun mizan terazisinde güzel ahlaktan daha ağır gelen bir şey yoktur. Şüphesiz Allah çirkin işler yapan ve kötü söz söyleyene kızar." Ebu Hüreyre (radıyallahü anh) Resûlullah Efendimizin şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

"Mü'minlerin iman bakımından en olgunu ahlakça en güzel olanıdır. Sizin en hayırlınız ailesine hayırlı olanınızdır."