İslâm âlimleri, her zaman Peygamber efendimizi (sallallahü aleyhi ve sellem) vesile ederek, Allahü teâlâdan lütuf ve merhamet dilemişlerdir. İnsanların babası yeryüzüne indirildiği vakit, (Yâ Rabbi! Beni, Muhammed aleyhisselâm hürmetine affeyle!) demişti. Allahü teâlâ, bu duâyı kabul buyurmuştu ve (Sen, sevgili Peygamberim olan Muhammed aleyhisselâmı nereden biliyorsun? Ben Onu daha yaratmadım!) buyurunca, (Beni yarattığın zaman, başımı kaldırır kaldırmaz, Arş-ı ilâhinin kenârlarında 'Lâ ilâhe illallah, Muhammedün resûlullah' yazılı olduğunu görüp, Muhammed aleyhisselâmın yaratılmışların en üstünü olduğunu anladım. Muhammed aleyhisselâmı herkesten çok sevmemiş olsaydın, Onun ismini, kendi adının yanına yazmazdın) dedi. Allahü teâlâ da, (Ey Âdem! Doğru söyledin. Muhammed aleyhisselâmı çok severim. Ondan daha sevgili, hiç kimse yaratmadım. Onu yaratmak istemeseydim, seni yaratmazdım. Onun hurmeti için af dileyince, duânı kabul edip, seni affettim) cevabını verdi.

Osman bin Hanif diyor ki: Osman bin Affân halife iken, büyük sıkıntısı olan bir kimse, Halifenin karşısına çıkmaya utandığı için, bana dert yanmıştı. Ben de, hemen abdest al! Mescid-i saadete git! Şu duâyı oku diyerek, yukarıda yazılı kimsenin okuyarak gözlerinin açıldığı duâyı okumasını söyledim. Adamcağız, duâyı okuduktan sonra Halifeye gider. Halife, bunun derdini dinler ve kabul eder. Adamcağız, işinin birdenbire yapıldığını görünce sevinerek, Osman bin Hanif'i bulup, (Allahü teâlâ senden râzı olsun! Halifeye sen söylemeseydin, sıkıntıdan kurtulamayacaktım) der. Osman bin Hanif ise, (Ben Halifeyi görmedim, işinin çabuk yapılması, sana öğrettiğim duâdandır. Resûlullah, o duâyı bir âmâya öğretirken işitmiştim. Vallahi âmânın, Resûlullahdan ayrılmadan önce, gözleri açılmıştı) dedi.

Hazret-i Ömer halife iken, kıtlık oldu. Eshâb-ı kirâmdan Bilâl bin Hars, Peygamber efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) türbesine gidip, (Yâ Resûlallah! Ümmetin açlıktan ölmek üzeredir. Yağmur yağması için vesile olmanı yalvarırım) dedi. Resûlullah o gece rüyâsında görünüp, (Halifeye git! Benden selâm söyle! Yağmur duâsına çıksın!) buyurdu. Hazret-i Ömer, yağmur duâsına çıkıp, yağmur yağmaya başladı.