Yavuz Sultan Selim’in Erlik Sözü

Bu cevap geldiği sıralarda Erzincan'a ulaşmıştı. Buralar o tarihlerde İran hakimiyeti altındaydı ve Şah İsmail'in, Osmanlı ordusu nu sınırdan içeri sokmaması gerekiyordu. Fakat ortalıkta İran ordu sundan eser görünmüyordu. Osmanlı askeri, uzun zamandır düşmanın peşinde oldukları halde, hâlâ onlarla karşılaşamadıklarından canları sıkılmıştı ve bazıları geri dönmek istiyorlardı. İşte bunlardan biri Yavuz'un çadırına bir mektup bıraktı. Mektupta şunlar yazılıydı:-Ortada düşman yok. Bu harap memlekette ilerlemek, askerin telef olmasıdır. Geri dönelim...Yavuz bu mektubu çok sinirlendi ve hemen atına binip askerin arsına girdi. Yüksek bir yere çıkarak onlara:-Henüz düşmanla karşılaşamadık. Bizden kaçıyorlar. Bunun için geri dönemeyiz. Ne yazık ki, Şahın yanında olanlar onun için can verdikleri halde, bizler İslam için, Hak yolu için buralara kadar geldik. Kalbleri zaif olanlara izin veriyorum, karılarının yanlarına dönsünler. Er olanlar benimle gelsin, yoksa tek başıma da giderim...dedikten sonra atını ileri sürdü. Bütün asker şaşkınlık içindeydi. Hepsi de onun arkasından yürüdüler. İki gün sonra Çaldıra ovasında Şah Simail'in ordusuyla bekle diği haberi geldi ve Yavuz'a itiraz edenler mahcup oldular. 23 Ağustos 1514 günü Erzincan'ın Çaldıran ovasında yapılan savaşta Osmanlı ordusu büyük bir zafer kazandı.