Yemenli Büyük Velî Ebû Bekr Eş-şelî
Asil, temiz ve âlim bir âileye mensûb olan Ebû Bekr eş-Şeli, küçük yaştan itibâren ilim tahsiline başladı. Büyük veli Abdullah Ayderûs'un sohbetlerinde, ders halkasında ve hizmetinde de bulundu. Şeyh Abdullah ona tasavvuf yolunda hırka giydirdi ve diğer ilimlerde icâzet verdi.
Ebû Bekr eş-Şeli, icâzetini, diplomasını aldıktan sonra çeşitli beldelere seyahat ederek, âbid ve velilerle görüşüp sohbet etti. İlimdeki ve tasavvuf yolundaki derecesi pek yüksek oldu. Daha sonra kendi memleketi Terim'e döndü.
Yemen'de bulunan büyük İslâm âlimlerinin en önde gelenlerinden olan Seyyid Ebû Bekr eş-Şeli, Selef-i sâlihin denilen ilk iki asrın âlimleri ile halef-i sâdıkin denilen sonra gelen âlimlere tâbi olmak esas olduğu için, onların ve onlardan sonra gelen büyük âlimlerin hallerini çok anlatırdı.
Talebelerine ve sevenlerine şöyle buyurdu:
"Abdullah ibni Abbâs'ın (radıyallahü anhümâ) rivâyet ettiği bir hadis-i şerifte buyruldu ki: (Bir kimse sabaha çıktığında bin defâ "Sübhânellahi ve bi-Hamdihi" derse, nefsini Allahü teâlâdan satın almış olur.) Birçok veli de; "Bunu söylemeye devâm etmelidir" buyurmuşlar, kendileri söyledikleri gibi talebeleri ile sevenlerine de söylemeyi emir buyurmuşlardır."
"VEFATIMDA YANIMDA BULUN"
Seyyid Ebû Bekr'in oğlu şöyle anlatır:
Bir zaman Hindistan memleketine gitmek için babamdan izin istedim. Babam; "Öyle anlıyorum ki, müddet tamam oldu. Vefâtım yaklaştı. Vefâtımda yanımda bulunmanı isterdim" dedi. "Yâni Hindistan'a gitmemi istemiyor musunuz?" dedim. Bir nevi gitmekte ısrar etmiş gibi oldum. Bunun üzerine; "Sefere git! Allahü teâlânın emânında (emniyeti altında, korumasında) ol. Allahü teâlâ ne dilerse o olur" dedi. Ben sefere gitmekten vazgeçtim. Hakikaten de dediği gibi oldu. Bundan az bir zaman sonra 1643 (H.1053) senesi Safer ayının yirmi beşinde ikindi vaktine yakın bir sırada vefât etti...