"Bir böceğin bir duvar üzerine çıkmak için uğraştığını gördüm. Duvar çok kaygandı. Tırmanıyor, kayıyor, fakat tekrar tekrar tırmanmaktan yılmıyordu. Yedi yüz defa tırmandı ve kayıp düştü, çıkamadı. Sonra derse gittim. Geri dönerken bir de baktım ki, tırmanmayı başarmıştı. Bu hadiseden çok ibret aldım." Böylece, bir işte kararlı olmanın ve sebatın, başarıya ulaştıracağını anlattı.

Yusuf Aksûri hazretleri, vefatına yakın, başından geçen bir hadiseyi şöyle anlatmıştır:

İlk günlerimde hep "Lâ ilâhe illallah" derdim ve bundan hiç gafil olmazdım. Bir gün nefsim bana dedi ki: "Senin Rabbin kim?" Ben de; "Benim Rabbim Allahü teâlâdır" dedim. Bunun üzerine nefsim bana; "Senin Rabbin benim, çünkü sen, bana kulluk yapıyorsun. Kimin emrine tabi oluyorsan, ona kulluk yapıyorsun. Sana, beni doyur diyorum, yiyorsun. Uyu diyorum, uyuyorsun. Yürü diyorum, yürüyorsun. Benim emrettiğimi dinliyorsun. Al dediğimi, alıyorsun. Sen benim her emrimi yerine getiriyorsun. Öyleyse sen bana kulluk ediyorsun, benim emirlerime tâbi oluyorsun" dedi. Bunun üzerine bir müddet iyice düşündüm. Sonra basiretim açıldı ve bana; "Allahü teâlânın emirlerine uy, nefse karşı muhalefet et. Uyu derse; Allahü teâlâ, salih amel işleyenler için meâlen; (Onlar, geceden pek az [bir zaman] uyuyorlardı) buyurdu. [Zâriyât sûresi: 17] Ben de böyle yapan salih kullardan olacağım de! Nefsin sana ye derse, Allahü teâlâ meâlen; (Yiyiniz, içiniz, isrâf etmeyiniz) [A'râf sûresi: 31] buyurdu de! Sana yürü diyerek, gurur ve kibirle yürümeni isterse, Allahü teâlâ meâlen; (Yer yüzünde kibirle ve böbürlenerek yürüme...) [İsrâ sûresi: 37] buyurdu de! Nefsin bir şeyi almanı isteyince de, ona de ki: Allahü teâlâ meâlen; (Elini boynuna bağlı kılma [cimri olma] ve büsbütün de onu açıp israf etme...) buyurdu. [İsrâ sûresi: 29] "Bunları yapınca neye kavuşurum?" dedim. "Müttekilerden, âriflerden ve sıddiklardan, Rabbine kulluğunu tam yapanlardan olursun" denildi.