Zenbilli Ali Efendi

"Fetvâ vazifesinde (şeyhülislâmlıkta) bulunanların bir işi de, Pâdişâhın âhiretini korumak, onları dinen hatâ olan şeylerden sakındırmaktır. Duyuldu ki, 150 kişinin idâm edilmesine pâdişâh fermânı çıkmış. Fakat onların öldürülmeleri için, dinen bir sebep tespit edilmiş değildir. Recâ olunur ki, af buyrula!" dedi. Zenbilli Ali Efendinin bu sözlerine kızan Pâdişâh; "Bu iş saltanatın gereğidir. Âlimler böyle işlere karışırsa, devlet idâresi kargaşaya uğrar. Sorumsuzluklara göz yummak, beğenilecek tutum değildir. Bu işlere karışmak sizin vazifeniz değildir." deyince; "Bu karar âhiretinizle ilgilidir ve buna karışmak da bizim vazifemizdir. Eğer affederseniz ne iyi, ne güzeldir. Yoksa âhirette cezâya müstehak olursunuz." cevâbını verdi. Bu sözler Pâdişâhın kızgınlığını yatıştırdı. "Affettik!" diyerek lütûf gösterip, neşeyle sohbete başladı. Konuşma bittikten sonra, gitmek üzere ayağa kalkan Zenbilli Ali Efendi, Yavuz Sultan Selim Hana; "Âhiretinizle ilgili olan hizmeti yerine getirdim. Mürüvvetle ilgili bir sözüm daha var." dedi. Pâdişâh; "Onu da söyle." deyince; "O sözüm de şudur ki, Pâdişâhın affına uğrayan o kişilerin, işlerinden el çektirilip, el açarak sokaklarda dolaşmaları, Pâdişâhın şânına lâyık mıdır?" dedi. Pâdişâh, bu isteği de kabul etmekle berâber, vazifelerinde kusur ettikleri için, bunları tâzir edeceğini belirtti. Zenbilli Ali buna karşı da; "Tâzir (azarlama) Pâdişâhın reyine kalmıştır. Orasını siz bilirsiniz. Bizim arzumuzu kabul etmeniz bize yeter." dedi ve teşekkür ederek, Pâdişâhın huzûrundan ayrıldı. Yavuz Sultan Selim Han da onu medhederek uğurladı.Zenbilli Ali Efendi, Kânûni Sultan Süleymân Han devrinde de vazifesinde kalıp, Rodos Seferine katıldı. Rodos'un fethinden sonra orada imâmlık ve hatiblik yapıp, İslâm müesseseleri kurdu. ZenbilliAli Efendi; İkinci Bâyezid Han, Yavuz Sultan Selim Han ve Kânûni Sultan Süleymân Han devrinde olmak üzere, 24 sene şeyhülislâmlık yaptı. Ömrünü ilme, talebe yetiştirmeye ve İslâma hizmete harcamıştır. Üstün hâlleri, ahlâkı, başarılı hizmetleriyle meşhur olup, tasavvufta da kemâle ermiştir. Kendisine "Mevlânâ Sûfi Ali Cemâli" de denilmiştir.