Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Efendimizin sevgisi, Allah yolunda kılıç ile muharebe etmekten daha üstündür. Resulullah Efendimizi sevmek, bu sevginin hakkını yerine getirmek, O’na tazimde bulunmak, imanın şubelerinin en büyüklerindendir. Allahü teâlâ, Ahzab Sûresi’nin 56. âyet-i kerimesinde mealen; “Gerçekten Allah ve melekleri, peygambere salât ederler. Ey iman edenler! Siz de ona salât edin ve gönülden teslim olun” buyuruyor.

Evs bin Evs’in rivayet ettiği hadis-i şerifte, Resul-i Ekrem Efendimiz buyurdu ki: "En faziletli gün, cuma günüdür. Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselâmı cuma günü yarattı. Kıyamet cuma günü kopar. Cuma günleri bana çok salevât okuyunuz! Bunlar bana bildirilir." Bunun üzerine eshab-ı Kiram; "Öldükten sonra da bildirilir mi?” diye sorduklarında; “Toprak peygamberlerin vücudunu çürütmez. Bir mümin bana salevât okuyunca bir melek bana haber vererek, ümmetinden falan oğlu filan sana selâm söyledi ve duâ etti, der” buyurdu.

İmam-ı Şibli (radıyallahü anh) anlattı:

Komşularımdan birisi vefat etmişti. Rüyamda onu gördüm. Allahü teâlânın ona nasıl muamele ettiğini sordum. Bana şöyle dedi: “Ey Şibli! Başıma çok korkulu işler geldi. Hesaba çekilip sual sorulurken çok sıkıntı çektim. Kendi kendime; 'bu sıkıntı ve musîbet bana nereden geldi? Halbuki ben, Müslüman olarak ruhumu teslim ettim' diye düşünürken, bana şöyle dendi: 'Bu sıkıntı ve musîbet, dünyada iken dilini ihmal etmen sebebiyledir...' Bu sırada Münker ve Nekir ismindeki melekler bana doğru gelirken, onlarla benim arama, hoş kokulu, yakışıklı bir şahıs girdi. Ona kim olduğunu sorunca, bana şöyle dedi: 'Senin dünyada iken, Resulullah Efendimize okumuş olduğun çok salevâttan yaratıldım. Her sıkıntıda sana yardım etmekle emrolundum.”

Zeyd bin Vehb anlattı; İbn-i Mes’ud (radıyallahü anh) buyurdu ki: "Ey Zeyd bin Vehb! Cuma gecesi olunca, Resulullah Efendimize bin kere salevât okumayı terk etme.”