Kıraat ve fıkıh âlimi Abdurrahman Echûrî

Abdurrahman Echûrî hazretleri, Maliki mezhebi fıkıh âlimlerindendir. Mısır’da Echur köyünde dünyaya geldi. Doğum tarihi belli değildir. İlk önce Kur’ân-ı kerimi ezberledi. Çok güzel okurdu. Daha sonra Kahire’de birçok âlimden Kıraat ve Fıkıh dersleri aldı ve Maliki fıkhında Mısır’ın sayılı âlimlerinden oldu...

KAHİRE MEDRESELERİNDE...
Abdurrahman Echûrî hazretleri, Kahire’de çeşitli medreselerde fıkıh dersleri vererek birçok talebe yetiştirdi. Maliki fıkhında yazdığı “Şerh-i Muhtasar-ı Şeyh Halil” kitabı meşhur oldu. Uzak yerlere giden kervanlar onun kitaplarını Mağrib ve Tekrur’a (Sudan) kadar götürdüler. Böylece eserleri çok yerlere yayıldı.
Bu mübarek zat, çok talebe yetiştirdi. En meşhur talebesi Abdülvehhâb-ı Şa’rânî’dir. Bu talebesi öyle meşhur oldu ki; etraftan akın akın gelen talebeler medreseyi doldurur, onun eşsiz bir deryâ olan bilgilerinden istifâdeye çalışırlardı. Talebelerine hem zâhirî, hem de bâtınî ilimleri öğretirdi. Hattâ kendisini çekemeyen ve aleyhinde olanlara rüyâda görünür, onları îkâz eder, bozuk düşüncelerden korurdu. Böylece onların da istifâde etmesini sağlar, Cehennemde yanacak bir hâlden onları korumaya çalışırdı. Bu talebesinin merhameti çok fazlaydı. Abdülvehhâb-ı Şa’rânî insanlar arasındaki anlaşmazlıkları her iki tarafı üzmeden çözer, iki tarafın da kabul edeceği bir netîceye bağlardı...
Abdurrahman Echûrî’nin bu kıymetli talebesi üç yüzden fazla eser vermiştir. Bunların en kıymetlisi dört mezhebin fıkıh ilmini bir araya topladığı “Mîzân-ül-Kübrâ”dır...

SON NEFESTE BİLE FIKIH...
Abdülvehhâb-ı Şa’rânî hazretleri diyor ki:
“Hocam Abdurrahman Echûrî hazretlerinin ölüm hastalığında yanındaydım. Gücü kuvveti gitmiş, eliyle ağzına su götürmeye mecali kalmamıştı. O sırada bir şahıs, fıkhî bir mesele sormak için geldi. ‘Beni oturtunuz’ dedi. Biz de onu oturtup, yaslanması için arkasına bir şeyler koyduk. O şahıs sualini yazıp uzattı.
Hastalığının çok şiddetli olmasına rağmen şuuru ve aklı yerindeydi. Sualin cevabını yazıp verdi ve sonra da Kelime-i şehadeti söyleyerek ruhunu teslim etti.”