Peygamberlerde yedi sıfat bulunur

İsmâilefendizâde İshak Efendi Altmışbirinci Osmanlı Şeyhülislâmıdır. 1090 (m. 1679)’da İstanbul’da doğdu. 1147 (m. 1734)’de vefât etti. Fatih-Çarşamba’da babasının yaptırdığı İsmâil Ağa Câmii’nin bahçesine defnedildi. Buyurdu ki:

İnanmak lâzımdır ki, Resûllerin (aleyhimüsselam) doğruluğuna delîl mucizelerdir. Mucizenin yalancılar elinde ortaya çıkması mümkün değildir. Yine inanmalıdır ki, Peygamber gönderilmeden önce hiçbir kimseye, hiçbir vecibe yoktur. Eğer peygamber gönderilmeden önce bir şey yaparsa, ondan sevâbı kesilmez, ona bir ceza da verilmez. Peygamberlerde “aleyhimüsselâm” yedi sıfat bulunduğuna inanmak lâzımdır:

İsmet: Günâh işlememek. Peygamberler, herhangi bir dinde harâm olmuş ve olacak küçük ve büyük hiçbir günâh işlemezler.

Emânet: Peygamberler her bakımdan güvenilir kimselerdir. Aslâ emânete hıyânet yapmazlar.

Sıdk: Peygamberler sözlerinde, işlerinde ve her türlü davranışlarında doğru ve dürüst insanlardır. Aslâ yalan söylemezler.

Fetânet: Peygamberler çok akıllı ve çok anlayışlı kimselerdir. Körlük, sağırlık gibi kusurları bulunan kimselerden ve kadınlardan Peygamber gelmemiştir.

Teblîğ: Peygamberler, insanlara bildirip açıkladıklarının hepsini Allahü teâlâdan gelen vahiy ile öğrenmişlerdir. Bildirdikleri emir ve yasakların hiçbiri kendi düşünceleri değildir. Emrolunan şeylerin hepsini bildirmişlerdir.

Adâlet: Peygamberler hiç zulüm ve haksızlık yapmazlar. Kimsenin hatırı için adâletten ayrılmazlar.

Emnül-azl: Peygamberlikten atılmazlar. Dünyâda ve âhirette hep Peygamberdirler. Yine biliniz ki, Peygamber göndermek, Peygamberlere kitaplar indirmek, emir ve nehiyleri vaad ve vaidler, Peygamberlerin emrettikleri şeylerin hepsi haktır. Ondan haber verdikleri şeyin hepsi doğrudur. Peygamberlerin söylediklerini terk etmesi caiz değildir. Yine inanmalıdır ki, Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem), Allahü teâlânın peygamberidir. O’nun mucizesi Kur’ân-ı kerîmdir. Dini, İslâmdır. Resûlullah, haşir ve neşiri, kabir azâbını, tâat (ibâdet) ehlinin sevâbını, mâsiyet (günah) ehlinin azâbını (cezasını), imân ile ölenin; tövbe ile veya şefaat ile Cennete gireceğini haber verdi. Yine inanmalıdır ki, Ümmet-i Muhammed’in doğruluğunda icmâ ettikleri şey haktır. Bâtıl olduğunda icmâ ettikleri şey fâsittir.