elinizle Kendinizi Tehlikeye Atmayın!
Bir kısım askerin başında Utbe bin Âmir radıyallahu anh, öteki topluluğun başında da Fudâle bin Ubeyd radıyallahü anh vardı. Müslümanlardan bir kişi, tâ yarıp içerisine girinceye kadar Rum safına hücuma geçti. Bunun üzerine insanlar:
"Sübhânallah, kendisini tehlikeye atıyor!" diye bağırdılar. Bu sırada Ebû Eyyub el-Ensâri radıyallahü anh dedi ki:
"Ey insanlar, siz şu (...elinizle kendinizi tehlikeye atmayın...) âyetini öyle anlıyorsunuz. Halbuki, o âyet biz Ensâr cemâati hakkında nazil olmuştur. Allahü teâlâ İslâmı zafere erdirip, yardımcıları çoğalınca bazımız bazımıza gizli olarak "bizim mallarımız zarara uğradı. Halbuki Allahü teâlâ artık İslâmı muzaffer kılmış ve yardımcılarını çoğaltmıştır. Biz mallarımızın yanında kalsak da ziyan olanların telafisi için çalışsak!.." diye söylemişti. Bunun üzerine Allah bizim bu düşüncemizi reddetmek üzere Resulüne;
(Allah yolunda mallarınızı harcayın ve elinizle, cimrilik ve israf yaparak kendinizi tehlikeye atmayın; mücahidlere maddi ve manevi ihsan ve yardımda bulunun. Çünkü Allah, "muhakkak iyilik ve ihsanda bulunanları sever") (Bakara Sûresi) mealindeki Âyet-i kerimesini inzal etti. Ve bunun üzerine, malların yanında kalıp ziyan olanları telâfi etmek için çalışmak ve savaşa katılmamak, yani cihadı terk etmek tehlike oldu..."
İSTANBUL'DA ŞEHİD DÜŞTÜ...
Bu sırada o mücahid, tek başına birçok düşman askerini cehenneme yolladıktan sonra şehid oldu...
Bilindiği gibi; Resûlullah'ın vefâtından sonra da bütün gazâlarda yer alan Ebû Eyyub el-Ensâri radıyallahü anh da, şehidlik rütbesine erip Rum memleketinde (İstanbul'da) defnedilinceye kadar, Allah yolunda devamlı kendisini savaşın ön saflarına attı. Allahü teala şefaatine nail eylesin...