ikimiz Için De Farklı Bir Gün Olacak!..
İkindi namazı oldu genç yoktu, akşam oldu yok, yatsıyı bekledim yine yoktu. İçime bir şüphe düştü ve onu aramaya çıktım. Sora sora evini buldum. İçeri girip baktığımda gencin vefat ettiğini gördüm. Defin işlerini halletmek için hemen oradan ayrıldım...
Sabah namazı için mescide gittim, ezanı okuduktan sonra mescidin kıble tarafındaki bir nur dikkatimi çekti. Baktığımda onun bir kefen olduğunu anladım. Kefeni alıp doğru evime götürdüm. Namaz için camiye gittim. Namaz bittiğinde yanı başımda devrin en ünlü Şeyhlerini gördüm. Sâbit el-Benâni, Malik bin Dinar, Habib el-Fârisi ve Salih el-Mürri, benim mescidime gelmişlerdi. Onlara sordum:
"Siz bu mescide gelmezdiniz, böyle dördünüzü bir araya toplayıp buraya getiren sebep nedir?"
"Bu yakınlarda biri öldü. Onun için geldik. Bizi onun yanına götürür müsün?" dediler.
Bu dört mübarek zat ile vefat eden gencin evine gittik. Bu Allah dostları genci hemen tanımıştı.
Malik bin Dinar dedi ki:
"Ey güzel kardeşim! Bir yerde seni tanıdıklarında hemen orayı terk eder, başka yere yerleşirdin, tanınmayacağın yere giderdin. Bu yolculuğun hep sürdü, şimdi son noktaya geldin artık bundan ötesi Rabbinin yanıdır. Haydi kardeşimizi yıkamaya götürelim."
YERE GÖĞE SIĞMAYAN CEMAAT
Genci yıkanacağı yere götürdük. Bu dört Allah dostundan her biri bir kefen getirmişti. Ben sabah yaşadığım olayı anlattım ve o nurlu kefenin evimde olduğunu söyledim.
Bu zatlar bana dediler ki:
"Tamam, bu genci o kefenle defnedeceğiz, kefeni alıp gel!"
Evden kefeni alıp geldim, genci kefenledik. Sonra namaz için mescide doğru hareket ettik ki, o da ne! Kalabalıktan yürüyemiyoruz. Yanımda bulunan Malik bin Dinar'a sordum:
"Bu ne haldir?"
"Bu genç Allahü tealanın gizli dostlarındandı. İşte bu kalabalık Allahü tealanın haberi ile toplanan insanlardır."