tek Üm­met Zeyd Bin Amr

PA­RAK­LİT=AH­MED
İn­cil'de Îsâ aley­his­se­lâ­mın şöy­le bu­yur­du­ğu ya­zı­lı­dır:
Ben, be­nim ve si­zin Rab­bi­niz ta­ra­fı­na gi­di­ci­yim. Gâr Kli­ta adın­da bir Pey­gam­ber ge­le­cek ve si­ze her şe­yi bil­di­re­cek­tir. Ben onun hak Pey­gam­ber ol­du­ğu­nu tas­dik et­ti­ğim gi­bi, o da be­nim hak Pey­gam­ber ol­du­ğu­mu tas­dik ede­cek­tir. Gâr Kli­ta [Pa­rak­lit] is­miy­le, Pey­gam­be­ri­miz Mu­ham­med aley­his­se­lâ­mı kas­det­miş­tir. Bu isim Ah­med is­mi­nin ma­na­sı­na ya­kın bir isim­dir. Haz­ret-i Îsâ'nın ha­vâ­ri­le­rin­den Yu­han­nâ, şöy­le de­miş­tir: Îsâ "aley­his­se­lâm" ba­na ken­din­den son­ra ge­le­cek pey­gam­ber Mu­ham­med-ül Ara­bi­yi müj­de­le­di. Ben de bu müj­de­yi ha­vâ­ri­le­re ilet­tim, hep­si imân et­ti­ler.
Zeyd bin Amr ve Va­ra­ka bin Nev­fel hak din ara­mak için Mu­sul'da bir râ­hi­be git­ti­ler. Va­ra­ka bin Nev­fel Nas­râ­ni ol­du. Zeyd bin Amr Nas­râ­ni­li­ği uy­gun bul­ma­dı ve ka­bûl et­me­di. Ora­dan ay­rı­lıp yo­la de­vâm et­ti. Baş­ka bir râ­hi­be uğ­ra­dı. Râ­hib "ne­re­den ge­li­yor­sun" di­ye so­run­ca, "haz­ret-i İb­râ­him'in yap­mış ol­du­ğu Kâ­be'den ge­li­yo­rum" de­di. "Ni­çin ora­dan ay­rı­lıp yo­la çık­tın" de­yin­ce de, "hak din ara­mak için ay­rıl­dım" de­di.

"MEM­LE­KE­Tİ­Nİ­ZE DÖ­NÜN!"
Bu­nun üze­ri­ne râ­hib ona, "he­men ge­ri dön, se­nin ara­dı­ğın hak din ya­kın­da si­zin mem­le­ke­ti­niz­de zu­hûr ede­cek­tir" de­di. Zeyd bin Amr, haz­ret-i Mu­ham­med'in "sal­lal­la­hü aley­hi ve sel­lem" pey­gam­ber­li­ği­nin bil­di­ril­me­sin­den ön­ce öl­dü­rül­müş­tür. Al­la­hü te­âlâ­nın bir ol­du­ğu­na, imâ­na, kı­yâ­met gü­nü­ne dâ­ir çok şi­ir­le­ri var­dır. Sa'id bin Zeyd "ra­dı­yal­la­hü anh" şöy­le de­miş­tir:
Ben ve Ömer bin Hat­tâb "ra­dı­yal­la­hü anh" Re­sû­lul­lah efen­di­mi­ze Zeyd bin Amr'ın hâ­li­ni sor­duk. Bu­yur­du ki: "O kı­yâ­met gü­nü tek bir üm­met ola­rak kal­ka­cak­tır.