21 - Sokollu Mehmet Paşa'nin Şehadeti

Sultan II. Selim'in vefatından sonra tahta çıkan III. Murad devrinde de sadrazam olarak hizmete devam etti. Fakat bu kadar başarılarından dolayı çekemeyenleri çoktu ve devamlı olarak aleyhinde entrikalar çeviriyorlardı. Bütün bunlara rağmen makamını bırakmadı. -Devlet-i aliyyeyi nâehiller eline bırakmayacağız, diyordu.Sokollu tarihe de meraklıydı. Osmanlı tarihinin ilk devirlerine ait menkıbeleri devamlı okurdu. Bir gece, Kosova muharebesini ve Sultan I. Murad'ın şehadetini okuyordu. Okudukça ağladı ve:-Ya Rabbi, Sultan Murad gibi beni de şehid eyle! Diye dua etmeye başladı.1579 yılı Ekim ayının 12. Pazartesi günü idi. Sokollu Mehmed Paşa, sabah erkenden Divan'a geldi. Fakat aklı hep okuduğu, Sultan Murad'ın şehadetindeydi. Başvuranların işlerini yoluna koymuş, asla kendisine dostluk göstermeyen vezirlerden iltifatını esirgememişti. Divanda meşgul iken, içeri garip tavırlı bir adam girdi. -Ne istersiniz?-Şikayetçiyim, maruzatım var devletlum.Sokollu güldü. Bu divanenin ne maruzatı olabilirdi. Her halde fazla akçe koparmak istiyordu. -Ver bakalım, maruzatın ne imiş?Adam elini cebine soktu. Fakat istida yerine, koltuğunu altına sakladığı hançeri bir anda çıkardı ve Sokollu'nun kalbine sapladı. Çavuşlar bir an şaşkınlık geçirdiler, sonra adamı tutmak için üzerine yürüdüler. Fakat iş işten geçmişti. Sokollu'nun yarasından oluk gibi kan akıyordu. Hekimlere haber salındı, divan telaş içindeydi. Vezirler ne yapacaklarını bilemiyorlardı. -Tez padişahımıza arzedin, sahib-i sadaret fenadır, diye bağırıyor, başdefterdar Lâlezar Mehmet Efendi, -Yâ Rabbi, bu kuluna şifa ver diye ağlıyordu. Bunu duyan Sokollu, -Yâ Rabbi, bana da Sultan Murad gibi şehadet nasib eyle! Diye dua ediyordu.Tabipler, akşama kadar onun yarasını tedavi etmek için uğraştılar, fakat akşam ezanı okunurken Sokollu, çok arzu ettiği şehadet mertebesine kavuştu.