Abbâdî
Abbâdi, ilim öğrenmeye Merv'de başladı. Nasrullah ibni Ahmed bin Erdeşir, Nasrullah ibni Ahmed el-Huşami, İsmâil bin Abdulgafûr el-Fârisi, Abdulgaffâr eş-Şirevi, Zâhir bin Tâhir, Abdülmünim bin el-Kuşeyri gibi zamânının meşhûr âlimlerinden ilim öğrendi, hadis-i şerif dinleyip rivâyet etti. Kendisinden ise Ebû Muhammed el-Akdân hadis-i şerif işitti.
Abâdi, güvenilir bir hadis râvisidir. Vaaz ve nasihatlarıyla şöhret bulmuştur. Hitâbeti çok düzgün, tesirli ve anlatım gücü kuvvetli idi. Halk onun vaazlarından çok istifâde edip, şevkle dinlerdi. Ona, "Sultan-ı Suhan", "Hâce-i Mânâ" ve zamânının allâmesi, en büyük âlimi mânâsında "Allâme-i Rüzgâr" gibi methedici unvânlar verilmiştir.
Bu derece tanınıp sevildikten sonra Selçuklu hükümdârı Sultan Sencer, Abbâdi hazretlerini Abbâsi Halifesi Muktefi Liemrillâh'a elçi olarak gönderdi...
"Haramlar, yılan olarak gelir!"
Abbâdi'nin tasavvuf ilminde, tasavvufun pekçok konularını açıklayan "Sûfinâme" adlı eseri vardır. Bundan başka Menâkıb-us-Sûfiyye, Hazret-i Ali ve Ehl-i Beytin fazileti hakkında Merâsimü'd-din fi Mevâsim-ül-yakin adlı eseri bulunmaktadır. "Mi'râcnâme" ve "Vesile ilâ Fazilet-il-Fazile" diğer eserleridir...
Bu mübarek zat, vefat etmeden önce buyurdu ki:
"Kabre yılanlar dışarıdan gelir sanmayınız. Sizin kötü amelleriniz kabirde sizin için engerek yılanıdır. Dünyâda iken yediğiniz haramlar da kabre yılan olarak gelir..."