Abdurrahman İmâdî

Müezzin efendi, ezan okurken, Resûlullahın ismini ilk işitince, (Sallallahü ve selleme aleyke yâ Resûlallah!) demek ve ikinci işitmekte, (Kurret ayneyye bike yâ Resûlallah!) demek, sonra iki baş parmağını gözleri üstüne koyup, çekmeden, (Allahümme metti'ni bissem'i vel-basari) demek, müstehabdır. Çünkü, Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem), böyle yapanı Cennete götürür. İmâm-ı Ahmed ibn-i Hanbel, ibn-i Cevzi ve ibn-i Hacer, bunun hadis olduğunu bildiriyorlar. İmâm-ı Süyûti de, bu hadisi (Câmi-us-sagir)de bildirmektedir.
Peygamberimiz, hiç şüphesiz Peygamberlerin ve sâlihlerin en üstünüdür. Onun ismi anılınca, Allahü teâlâ rahmet ve merhamet etmektedir. Allahü teâlânın rahmet ettiği zamanda yapılan dua kabul olur. Ezan okunurken, (Seninle gözüm nurlanır, kalbim sevinir yâ Resûlallah!) demek, dünyada ve ahirette sevinmek için duadır. Böyle dua etmek İslamiyete uygundur.
Beydâvi tefsiri hâşiyesinde, Ebil Vefâ'dan alarak bildiriyor ki: Bazı fetvalarda gördüm ki, Ebû Bekr-i Sıddik (radıyallahü anh), ezan okunurken, Resûlullahın ismini işitince, iki baş parmağının tırnağını öptü. Sonra, gözlerine sürdü. Niye böyle yaptın buyurulunca, senin mübârek isminle bereketlenmek için yâ Resûlallah dedi. (Güzel yaptın. Böyle yapan, göz ağrısı çekmez) buyurdu. Tırnakları göze koyunca, (Allahümmahfaz ayneyye ve nevvirhümâ) demelidir. Ebû Bekr-i Sıddik'ın haber verdiği hadis-i şerifte, (Müezzin "Muhammeden resûlullah" deyince, bir kimse, iki baş parmağını öper, sonra gözlerine sürer ve "Eşhedü enne Muhammeden abdühu ve Resûlüh, Radıytü billâhi rabben ve bil-islâmi dinen ve bi-Muhammedin sallallahü aleyhi ve selleme nebiyyen" derse, şefaatim ona helal olur) buyuruldu.
Bir hadis-i şerifte de, (Ezan okunurken ismimi işitince, iki baş parmağını gözüne koyanı, kıyamet günü arar, bulur ve Cennete götürürüm) buyuruldu.