Ahmed Behlül
Ahmed Behlül hazretleri, kerâmetler sâhibi, olgun ve yüksek bir zâttı. Abdülvehhâb-ı Şa'râni, Ahmed Behlül'ün huzûrunda bir kitabı okuyup ezberliyordu. Bir gün Ahmed Behlül talebesine Minhâc kitabını okuyup ezberlemesini söyledi ve; "Minhâc kitabı sana kâfi gelir. Diğeri ile uğraşmana gerek yok, izin de yok" buyurdu. Bundan sonra Abdülvehhâb-ı Şa'râni Minhac'ı okudu. Daha önce okuduğu kitabı okumak istedi ise de bir kelime bile ezberleyemedi.
Kalbinde dünyâ düşünceleri bulunmayan, devamlı ibâdet ve tâat ile meşgul olan Ahmed Behlül, tanınmaktan, meşhur olup parmak ile gösterilmekten hoşlanmaz, böyle şeyleri istemezdi. Vefâtından biraz önce şunları söyledi:
"Kabrimin üstüne türbe yapmayın"
"Beni, Karafe Kabristanının yakınındaki yola defnedin. Kabrimin üstüne sanduka ve türbe yapmayın. Bırakın kabrim sâde olsun."
O sırada orada bulunan talebelerinden biri; "Efendim! Sizin için Bâtiha Câmii avlusunda bir kabir hazırladık. Oraya defnedeceğiz" deyince Ahmed Behlül hazretleri;
"Cenâzemi oraya taşımaya gücünüz yeterse, öyle yapın" buyurdu.
Tabutu hareket ettiremiyorlardı!
Cenazesini defnetmeye götürmek istediklerinde, tabutu Bâtiha Câmii'ne doğru götüremediler. O tarafa doğru gitmek istediklerinde, tabut çok ağırlaşıyor, hareket ettiremiyorlardı. Kendisinin daha önce bildirdiği şekilde Karafe Kabristanının yakınındaki yola doğru götürmek istediklerinde tabut hafifledi ve rahatça götürdüler. Bu hâlin onun bir kerâmeti olduğu anlaşıldı.