Anadolu Velîlerinden Muhammed Aynî
Hâlid Zibâri, Şeyh Muhammed Ayni'nin halifesi ve dâmâdıdır. Dâmâdı olunca onu kendine vekil etmek istedi. Ancak o bunu kabûl etmeyip medrese hocalığı yapmak istediğini bildirdi. Bu hususta uzun müddet ısrar etti. Kabul ettiremedi...
Bir gün talebelerine;
-Hazırlık yapınız. Yarın oradaki ve çevresindeki insanları irşâd için Basret köyüne gideceğiz, dedi. Âdeti üzere bir hafta Ayni köyünde bir hafta da Basret köyünde ikâmet ederdi. İhtiyarlayıp gidip gelemeyecek hale gelinceye kadar bu âdetine devâm etti. Bu sebeple o havâlinin irşâd işini Hâlid Zibâri'ye vermek istiyordu.
Pekçok talebesinin de bulunduğu bu yolculukları sırasında, namaz kılmak ve istirahat için bir akarsuyun başında durdular. Bu sırada şeyhlerinin ve Peygamber efendimizin rûhâniyetinden yardım isteyerek Şeyh Hâlid Zibâri'nin kalb gözünün açılması ve halifelik teklifini kabûl etmesi için duâ etti. Şeyh Hâlid Zibâri bu sırada bir ağaç altında uyuyordu. Uyandığında yüzünde bir nûr parlıyordu. Şeyh Muhammed Ayni, onun güzel bir rüyâ gördüğünü anlayıp ne gördüğünü sordu. O da;
- Rüyâmda Şeyh Hâlid Cezeri'yi gördüm. Bana hırka giydirdi kalb gözüm açıldı. Sizin emrinize uymamı, râzı olmamı söyledi, dedi.
"Kabrimin üstü açık olsun!"
Sonra Şeyh Muhammed Ayni, beraberindekilerle Basret köyüne gittiler. Orada kendi yerine damadı Hâlid Zibâri'yi halife tâyin etti. İnsanlara İslâmiyeti anlatmakla vazifelendirdi. Bunun üzerine o da Basret köyüne yerleşti. İrşâdı o havâlide, Siirt ve Mardin çevresine kadar yayıldı.
Şeyh Muhammed Ayni hazretleri, vefâtı yaklaşınca, evladlarına ve talebelerine;
-Vefat edince beni, Ayni köyünün garbındaki tepenin üzerine defnediniz. Kabrimin üzerine üstü açık, kubbesiz türbe yapınız ve kubbe yerine türbenin ortasına (o bölgede meşhur olan) bıtım ağacı dikiniz, dedikten sonra vefat etti...