Bağdâd velîlerinden Rüveym bin Ahmed

Rüveym bin Ahmed, Bağdâd velîlerindendir. Evliyânın büyüklerinden Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin arkadaşı idi. İlim ve edeb üzere yetişti. İdrîs bin Abdülkerîm el-Haddâd’dan kırâat ilmini öğrendi. Dînimizin emir ve yasaklarını iyi bilen bir zât olarak tanındı. Himmet ve firâset sâhibi olup çok riyâzetler çekti. Nefsini terbiye ile uğraştı.

Gece uyuduğu görülmedi!
Rüveym bin Ahmed hazretlerinin geceleri uyuduğunu gören olmamıştır. Sabahlara kadar ibâdet ederdi. Ömrünün büyük bir kısmında yatsı abdestiyle sabah namazını kılmıştır. Gündüzleri devamlı oruç tutardı.
Rüveym bin Ahmed hazretlerinin hikmetli, nasîhat dolu sözleri pekçoktur. Buyurdu ki:
“Allahü teâlâ rızâsını tâatte, gazabını mâsiyette (O’na isyân etmede) saklamıştır.”
“Allahü teâlâdan râzı olmak demek, O’ndan gelen bütün belâ ve elemlerden zevk almaktır.”
“Allahü teâlâ, söz ve amel kuvvetini verdikten sonra, senden konuşma kuvvetini alsa, ameli bıraksa hiç üzülme! Çünkü bu senin için bir nîmettir. Zîrâ konuşmada âfet ve ziyan çok olur. Maksat, Allahü teâlânın istediği iş ve ibâdetleri yapmaktır. Eğer ameli alıp, sende konuşmayı bırakırsa, bağırarak ağla ki, senin için büyük bir musîbettir. Eğer ikisini birden alırsa; senin için dert, kötülük ve büyük bir yaradır.”
“Fütüvvet; din kardeşlerinden gördüğün eziyetlere sabır göstermen ve onları affetmendir.”
“İhlâs; ameline bakmamak, yâni hiçbir zaman amelini beğenmemektir.”
“Bir kimse âlimler ile oturup, onların bildiği bir şeye muhâlefet etse, Allahü teâlâ o kimsenin kalbinden îmân nûrunu alır.”
“Sırrını muhâfaza etmek, kalbini kötülüklerden korumak ve farzları edâ etmek, Allahü tealaya yakın olanların vasıflarındandır.”
“Zühd; dünyâyı küçük görüp, onun sevgisini kalbden silmektir.”

“La ilahe illallah de!..”
Rüveym hazretleri 915 (H.303) târihinde Bağdât’ta vefât etti.
Ölüm döşeğindeki Rüveym hazretlerine “La ilahe illallah de” dediler. O da “Ben zaten ondan başkasını güzel söyleyemem ki!..” dedi. Sonra da Kelime-i tevhidi söyleyerek ruhunu teslim etti...