Bana Delil Getir

Kadın üzgün bir vaziyette giderken, onu yolda gören bir Mecusi, ona acır ve durumunu sorar. Seyide hanım anlatınca, Mecusi, kadına inanır ve yetim yavruları ile o kadını evine getirtir, onlara gayet iyi bakar. Gece yarısı olunca Müslüman zengin, rüyasında kıyamet koptuğunu görür. Peygamber'imiz (sallallahü aleyhi ve sellem) muazzam bir köşkün karşısında duruyor. Adam Peygamber'imize (sallallahü aleyhi ve sellem): "Bu köşk kimin içindir, Yâ Resulallah" diye sorar. Peygamber'imiz "bir Müslümanındır" diye cevap verir. Adam "Ya Resulallah; ben tevhid akidesinden hiç ayrılmamış bir müslümanım" der. Peygamber'imiz ona "Buna dair bana delil getir" der, adam şaşırıp kalır. Peygamber'imiz ona yetim anası Seyyide hanımın durumunu hatırlatır, adam bu sırada üzüntü ve pişmanlık içinde uyanır. Derhal kadının peşine düşer, sıkı bir araştırmadan sonra, kadının bir Mecusinin evinde olduğunu öğrenir, onları alıp evine götürmek ister. Fakat Mecûsi "onlar sayesinde evime bereket geldi" diyerek reddeder. Adam Mecûsiye "Yüz altın vereyim de onları bana teslim et" der, Mecûsi yine reddeder. Bu sefer misafirleri Mecûsiden zorla almaya kalkışınca Mecûsi ona der ki, "Senin peşinde koştuğun şeye ben senden daha layığım. Rüyanda gördüğün köşk benim için yaratılmıştır. Senin gördüğün rüyanın aynısını ben de gördüm. Peygamber'iniz bana "Benim evladımdan, dul hanım ile yetim kızlar yanında mı?" diye sordu. "Evet " dedim. Bunun üzerine Peygamber'imiz "O halde bu köşk senin ve ev halkınındır" dedi. Sen bana karşı Müslümanım diye mi üstünlük taslıyorsun? Allah adına yemin ederim ki, ben ve ev halkım, bu Seyide hanımın hürmetine, sabah uyanınca Müslüman olduk.