Bir Âhiret Sultanı Alâeddîn Bin Esad
"Hocam Sirâcüddin Osman, Hâce Nizâmüddin-i Evliyâdan icâzet alıp memleketine döneceği sırada; 'Efendim, gideceğim yerde, Alâeddin isminde zengin birisi var. Onunla nasıl baş edeyim?' diye arz edince, hocası; 'Üzülme, o, senin hizmetçin olacak' buyurmuş. Bu cevâba hayret eden ve kalbi rahatlayan hocam, hocasının bu sözlerinde mutlaka bir hikmet olduğunu düşünerek yola çıkar. Memlekete geldiğinde, benim, tasavvuf yoluna girdiğimi öğrenip çok sevinir. Ben de kendisine talebe olunca, hocasının daha önce söylediği sözün hikmeti anlaşılır..."
Alâeddin bin Esad hazretlerinin bir dergâhı vardı. Orada talebelerine ders okuturdu. İyilik ve ihsanları o kadar çok idi ki, zamânın sultânı bu kadar ihsanda bulunamazdı... Çünkü o bir "Âhiret Sultanı" idi...
"BİZİM KEDİMİZİ GETİR!"
Bu mübareğin çok kerâmeti görüldü... Bir defâsında dergâhına bir kısım insanlar geldi. Yanlarında bir de kedileri vardı. Kedileri kayboldu. Alâeddin bin Esad'a; "Bizim kedimizi getir" dediler. O da; "Ben sizin kedinizin nerede olduğunu bilmiyorum, nasıl bulayım?" diye hayretini bildirdi. İçlerinden birisi, alay etmek için, orada bulunan bir hayvanın boynuzunu göstererek;
"Meselâ şu boynuzdan bulabilirsin" dedi. Başka birisi de, daha edepsizce bir şey söyledi. Alâeddin hazretleri çok üzüldü, fakat hiç cevap vermedi. O kimseler dergâhdan ayrılıp dışarı çıktıkları zaman, boynuz lâfı eden kimseye bir öküz gelerek boynuzuyla öyle vurdu ki, aklı başından gitti. Arkadaşları, bunu ölecek zannettiler. Daha edepsiz konuşan ikinci kimse ise, şiddetli bir hastalığa yakalandı ve o hastalıktan öldü...
Bunların bu hâllerine şâhit olanlar ise, büyüklere uygunsuz söz söyleyenlerin cezâlarının pek ağır ve şiddetli olacağını anladılar...