Bi'r-i Mâûne Şehitleri
Kendisinin ve kabilesinin İslâmiyet'le şereflenmesini isteyen Ebu Bera, Eshâb-ı Soffa'dan önce yola çıkıp, kabilesine gelerek, hey'eti himayesine aldığını, onlara hiç kimsenin dokunmamasını tenbih etti. Ancak, yeğeni Amir bin Tufeyl kabul etmedi. Üç kabilenin adamlarını silahlandırarak başlarına geçti ve Bi'r-i Mâûne'ye gelen Eshab-ı kiramı kuşattı.
Sahabiler biri hariç hepsi şehid edildi. Bu mübarek Eshabın son sözleri; "Ya Rabbi! Şu anda Resulullah'a durumumuzu haber verecek senden başkası yoktur. O'na selamımızı bildir!" dediler.
O anda Cebrail aleyhisselam Peygamber efendimize gelip, selamlarını ulaştırdı ve; "Onlar, Allahü teâlâya kavuştular. Allahü teâlâ onlardan razı oldu, onlar da Allahü teâlâdan razı oldu" dedi.
Sevgili Peygamberimiz de; "Aleyhimüsselam" diye cevap verdikten sonra, çok üzüntülü olarak Eshab-ı kirama döndüler; "Kardeşleriniz, müşriklerle karşılaştılar. Müşrikler, onları kesip biçtiler, mızraklarla delik deşik ettiler..." buyurarak, durumu haber verdiler.
"VALLAHİ CENNETİ KAZANDIM"
Bu hadisede düşmanla çarpışırken, Amir bin Füheyre hazretlerinin sırtına, Cebbâr bin Sülmâ adlı biri, mızrağını saplamıştı. O anda hazret-i Amir; "Vallahi, Cennet'i kazandım!" demiş, Cebbar'ın ve diğer müşriklerin gözleri önünde gökyüzüne doğru çekilmişti. Bu hadise üzerine daha sonra onu şehid eden Cebbar Müslüman olmuştu.
Harâm bin Malik radıyallahü anh da öldürücü darbeyi aldığı zaman, akan kanlarını yüzüne sürüp sonra da; "Kavmimize bildiriniz ki, biz Rabbimize kavuştuk. O bizden hoşnud oldu ve bizi hoşnud etti" diyerek ruhunu teslim etti...